ต่อครับแล้วผมก็ถามแกว่าทำไมคนที่เรียนดวงไทย  ส่วนใหญ่ไม่สามารถดูดวง  แกบอกว่าอาจารย์ที่อยู่สอนในปัจจุบันไม่เข้าใจเรื่องการใช้ 1.ระบบเรือนชาตากับภพของดวงไทย  2.ระบบดาว   แกว่าระบบแรกคนไทยยังมีคนถ่ายทอดค่อนค้างครบถ้วน  แต่ในระบบที่ 2 เรื่องของดาวคนไทยหาคนถ่ายทอดได้น้อยมาก และเป็นเคล็ดลับของตระ***ลทำให้วิชาของไทยไม่มีใครใช้ได้อย่างเข้าใจ  เหลือแต่ตำราจักรทีปนีที่ความหมายที่ใช้อยู่ล้าสมัยไม่ทันสังคมปัจจุบัน  แต่ทางยูเรเนียนสามารถพัฒนาเรื่องดาวทำมุมได้เยี่ยมมาก และความทันสมัยมาก  จนเกิดวิชาพระเคราะห์สนธิ  แล้วแกก็บ่นว่าอาจารย์ประยูร  พลอารีย์  ไม่หน้าจะอายุสั้น  เพราะถ้าแกยังอยู่เรื่องการใช้คอมพิวเตอร์คำนวณดวงหาปัจจัยในดวงยูเรเนียนเป็นเรื่องง่ายมาก และแกบ่นว่าถ้าใครสามารถประยุกต์ระบบทั้ง 2 รวมกันได้   การดูดวงจะแม่นมาก   แต่แกบอกว่าในระบบแรกหาคนศึกษาเก่งต้องเวลาดูดวงไม่ต่ำกว่า  5000  ดวง  จึงสามารถอ่านภพซ้อนเป็นเรื่องได้  ผมถามแกว่าทำไมแกรวมสองระบบเข้าด้วยกัน  แกตอบว่าหลังจากอ. ประยูรเสีย  แกก็หาคนที่เข้าใจยูเรเนียนแท้ไม่ และสมัยก่อนการคำนวณยูเรเนียนไม่ง่ายเหมือนตอนนี้  แกบอกว่าอ่านภาษาอังกฤษไม่ออก  ใช้โปรแกมก็ปวดหัว  และแกอายุมากแล้ว  ใช้ที่มีอยู่แม่นแล้ว  แกเบื่อที่สอนคนด้วย  สรุป แกว่าคนสมัยก่อนนี้สามารถใช้รวมกันได้  แต่สอนเฉพาะลูกหลานพอเกิดสงครามขึ้นวิชาสาปสูญไป  มาถึงปัจจุบันคนเรียนสายทางไหนก็คิดว่าของฉันดีกว่าของแก  แกบอกว่ากว่าจะรู้แต่ละวิชานั้นใช้ได้ต้องผ่านการดูดวงมาก  และถ้าไม่มีอาชีพดูดวงจะรู้ได้อย่างไรว่าหลักเกณฑ์นี้ถูก  ถ้าดูดวงไม่ถูกก็หาคนดูไม่ได้  เมื่อไรดูเก่งและแม่น   ฉะนั้นพวกคุณต้องหาอาจารย์ที่ดูดวงถูก และแม่นยำก่อน  แล้วขอให้ท่านสอนเพื่ออาศัยประสบการณ์ของท่าน  ทำให้เราพอดูดวงได้ถูก เรื่อง และพัฒนาต่อไปได้   แกสอนว่าอาจารย์ท่านที่ดูดวงเป็นอาชีพ  และมีคนไปดูมากดูดวงหลายปี  จะไม่มีวิชาดีก็น่าคิด

ปัญหาเรื่องขีดจำกัดในการเข้าถึงแหล่งความรู้ ก็เป็นส่วนสำคัญสำหรับความเห็นของผม สำหรับกรณีเช่นนี้ ความรู้รอบตัวหนึ่ง ความลึกซึ้งในวิชานี้หนึ่ง ขีดความสามารถทางการศึกษาหนึ่ง การยึดติดกับองค์ความรู้เดิม รวมทั้งการไม่เปิดกว้างรับทัศนะอื่นที่แปลกไปจากแนวคิดของตนเองที่เคยรับรู้มาอีกหนึ่ง  อาจจะเป็นหนึ่งในหลายๆกรณีที่ทำให้เป็นภูเขาหรืออุปสรรคของวิถีแห่งการเข้าถึงองค์ความรู้ทางวิทยาการโหราศาสตร์

    ปัญหาการศึกษาโหราศาสตร์ในเมืองไทย ที่มักจะถูกหาว่าไม่มีการพัฒนาต่อจากรุ่นครูบาอาจารย์เดิมนั้น น่าจะเป็นเพราะระบบการศึกษาในวิชานี้

    ในความเห็นของผมนั้น ระบบการศึกษาโหราศาสตร์น่าจะทำให้เหมือนการศึกษาวิชากฎหมาย ซึ่งมี ประมวลกฎหมาย และ ประมวลวิธีพิจารณาความกฎหมาย

    การศึกษาระดับประมวลกฎหมายนั้น ในวงการโหราศาสตร์บ้านเรามักจะทันกัน เรื่องพื้นฐานทั่วไป ทั้งไทย สากล และยูเรเนียน เรียนพื้นฐานเหมือนๆกันทุกสำนัก

   แต่แบบประมวลวิธีพิจารณาความกฎหมาย ซึ่งเปรียบเสมือนการกำหนดวิธีการพิจารณาดวง เรามักจะใช้ประสบการณ์ของอาจารย์ถ่ายทอดจากบทเรียนที่ยกมาบ้าง จากการค้นคว้าในแต่ละบุคคลบ้าง เริ่มจะแตกต่างกันออกไปแต่ละสำนัก จนดูไม่เหมือนรากฐานเดิม  ถ้ามีการสร้างประมวลวิธีพิจารณาให้เป็นมาตรฐาน  จะทำให้การศึกษาวิชานี้เป็นที่ยอมรับมากขึ้น ทั้งผู้ศึกษา ผู้สอน และผู้ใช้วิชานี้ เพราะทุกวันนี้ยังไม่ได้แยกอย่างชัดเจนให้เป็นมาตรฐาน

ที่ว่าลัคนาต้องอยู่ถูกราศีนี่ จะใช้จักรราศีแบบนิรายนะหรือสายนะอะ

ไมใช้ระบบนิรายนะ  คอยติดตามต่อไปผมจะบอกสิ่งที่ได้ฟังมาเล่าให้กระทู้ที่ 3  ได้คิดว่าเรื่องนี้เถียงกันในระบบสายนะ กับ นิรายนะมาได้อย่างไร  ผมจะบอกโดยย่อๆ  สมัยก่อนพวกฝรั่งเดือดร้อนทำไมฤดูกาลของประเทศที่อยู่ใกล้ขั้วโลกเหนือเปลี่ยนแปลง  ตรงนี้เป็นเหตุให้นักโหราจารย์เดือดร้อน  ต้องหาเหตุผลมาอธิบายให้ได้   ก็มีคนคิดว่าแกนของโลกเอียงไป  ทำให้เส้นศูนย์สูตรเอียงไปด้วย  เป็นเหตุทำให้แนวที่โลกรับแสงอาทิตย์เปลี่ยนไปด้วย  ( เส้นระวิมรรค )  ทำให้ทางยุโรปหาจุดคำนวณใหม่  จึงเรียกระบบนี้ว่า  สายนะวิธี

       สรุป  ระบบจักรราศี   แบ่งออกเป็น 2  วิธี

1. ระบบนิรายนะ  ใช้จุดเล็งด้วย  ดาวจิตรา  อยู่ในช่วงแรกของดาวฤกษ์ในราศีตุล    มี  ไทย  พม่า  อินเดีย  และประเทศใกล้ศูนย์สูตร

2. ระบบสายนะ      ใช้จุดตัดของ  เส้นศูนย์สูตร กับ เส้นระวิมรรค  มีประเทศทางยุโรป ใช้กัน

    ผมจะบอกว่าอาจารย์ท่านนี้ทำไมถึงใช้  นิรายนะ  ให้คอยติดตามต่อไป

ขอบคุณครับ อยากฟังแบบเป็นเหตุเป็นผลแบบนี้มานานแล้ว จะเฝ้ารอ ตอนต่อไป

อาจารย์ผมท่านก็พูดแบบนี้เหมือนกัน แต่ปฏิกิริยาของท่านไม่รุนแรงเช่นนี้ เพราะท่านก็เข้าใจว่า หนังสือขาดตลาดไปแล้ว คนรุ่นใหม่ๆที่จะมาสืบทอดวิชา จะให้ทำยังไงกัน

ยังดีสมัยนี้การสั่งซื้อหนังสือจากต่างประเทศไม่ยุ่งยาก ใครพอมีกำลัง และอ่านอังกฤษได้ ก็ควรจะอุดหนุนตำราของท่าน อัลเฟรดฯ ไปเลย  

ต่อจากภาคที่แล้วรับรองว่า  คุณจะตัองเลือกใช้วิชาได้ดีขึ้น และถูกจุดแน่นอน   ผมว่าด้วยระบบสายนะในประเทศไทยก่อน   ระบบนื้แบ่งได้ 2 พวก  มี  1. ระบบเรือนชาตา  จะเห็นพวกที่ใช้ราศี กับ ภพ  การดูดวงโดยอาศัยดาวจรกระทบดวงเดิม  สายนี้จะหาอาจารย์เก่งได้ยาก  และเรียนยากมากตกม้าตายกันเกือบหมด เพราะว่าไม่สามารถแปลความหมายภพ ให้รวมกับความหมายดาวให้ถูกเรื่องจนขาดความแม่นยำ  ใครทำได้จะสามารถดูดวงบรรยายเรื่องที่เกิดเป็นฉากๆได้  เรียนในระบบที่ 2 ง่ายมาก  ระบบแรกนี้ตัองได้อาจารย์สอนเก่งประสบการณ์ดูดวงมาก

2. ระบบยูเรเนียน  จะเห็นพวกที่ใช้ศูนย์รังสี  ค่ามุมดาวเป็นหลักใหญ่ กับพระเคราะห์สนธิ  สายนี้จะเรียนง่ายกว่าสามารถตั้งเรื่องราว  แล้วใช้โปรมแกรมช่วย  แล้ววิเคราะห์ด้วยตนเอง  แต่ขาดอรรถรสในเรื่องราว แต่แม่นยำมากใช้ง่าย  สำหรับคนเริ่มเรียนโหราศาสตร์

สรุป  ให้เรียนระบบแรกก่อน  เมื่อชำนาญแล้วต่อด้วยระบบที่สอง  ถ้าเก่งทั้งสองอย่างถือว่าเป็นปรมาจารย์

สรุป แล้วเหรอ? ที่reply#4 ประโยคแรก ว่าไม่ใช้ นิรายนะ แต่ ประโยคสุดท้ายว่าใช้นิรายนะ ผมยังงงๆอยู่นะ อย่าเพิ่งจบ ช่วยเล่าต่อด้วยครับ

คาดว่าท่านยังเขียนไม่จบนะครับ..จบแล้วจะเอามารวมเล่ม  แบบเรื่องเล่าจากทางบ้าน

 ผมเขียนไว้ให้คุณคิดเล่น เพราะว่าจะให้คุณอยากรู้มากขึ้นอีก  และต้องการสอนว่าอะไรที่เรียนมา  มันมีคุณค่าของมัน  แต่ต้องใช้ให้ถูกเรื่อง  ถูกที่  ถูกเวลา   มันเป็นสิ่งยากมาก เพราะทุกคนมุมมองแตกต่างกัน  ประสพการณ์ก็ไม่หมือนกัน   เอาละผมจะบอกให้รู้  การใช้อย่างระบบสายนะ  ต้องใช้ในการดูดวงแบบยุโรป  การใช้อย่างระบบนิรายนะ   ต้องใช้ในการดูดวงแบบเอเชีย   ยกตัวอย่าง  เช่น   คุณใช้รถเครื่องเบนซิน  แต่คุณเติมน้ำมันโซล่าผลออกมาเครื่องเจ๊ง

สรุป  คุณเรียนมาแบบใดอาจารย์สอนอย่างใช้อย่างไร  คุณก็ใช้อย่างนั้น  ขอให้ดูดวงได้ถูก  และดูดวงได้รวดเร็ว   ไม่ใช่เวลานานจนคนดูขาดความศรัทธา

โธ่

นั่นน่ะสิ..เฮ้ออออ!