ของแบบนี้ดวงใครดวงมันครับ ไม่แจ้งข้อมูลจะแกะออกได้อย่างไรครับ

    ความถูกต้องกับถูกใจ
ดันไม่ใช่เรื่องเดียวกัน
ความจริงไม่ใช่ฝัน
ความผูกพันมันมัดใจ
เรื่องรักพิศวาส
ที่คาจิตและคาใจ
ดวงพามาให้ทำไง?
ความถูกใจก็สำคัญ
เรื่องกินและเรื่องใช้
มันเรื่องใหญ่และผูกพัน
ภาระมันแปรผัน
เงื่อนไขมันก็มัดตัว
แม้ว่าต้องทำใจ
เหตุพาไปให้มัวซัว
ศีลธรรมเรื่องดีชั่ว
ให้พากลัวกรรมรังควาญ
ถามโหรโหรก็ตอบ
เรื่องดีชอบดาวบงการ
เหตุการณ์ที่มาผ่าน
เพราะตัวการดาวพามา
บทจะไปก็ต้องไป
เวลาไหนจังวะพา
ดีร้ายก็ดาวหนา
ที่ชักพาดั่งรังแก
วันนี้ดีที่สุด
อย่าให้ทุกข์มันมาแส่
จิตใจจะพลอยแย่
เรื่องแน่ๆคือเศร้าใจ
เป็นอะไรต้องเป็นดี
ทำหน้าที่ของเราไป
แต่ให้ใจสุขใส
ระวังใจอย่างให้ตรอม

ปัญหาโลกแตกแหลกไปข้าง

ที่จะอยู่กันอย่างสุขขีไม่มีเห็น

ต่างฝ่ายต่างก้มหน้ารับกรรมเวร

แสนลำเค็ญอยู่ในอก..นรกทั้งเป็น

ที่พลาดพลั้งไม่ตั้งใจหรือตั้งจิต

ถ้าจะคิดถอนตัวยังไม่สาย

แต่ถ้ายังไม่ได้หล่นลงอบาย

ยั้งๆไว้แค่ปากหลุมจะคุมทัน

แต่ถึงแม้อยู่ตรงไหน ไม่ต้องทุกข์

ทำจิตใจให้มีสุขสสม่ำเสมอ

ตั้งสติพร้อมรับสิ่งที่เจอ

ไม่เผลอเรอไหลตามใจ...ไม่ทุกข์เอย

จะว่าไปเรื่องอะไรของเราเนี่ย

เรื่องเมียๆผัวๆกลัวโดนด่า

เวลาเขาโกรธกันมันส์พสุธา

ต่างฝ่ายด่าสาดใส่ไม่มีดี

ได้แต่ฟังเข้าข้างก็ไม่ได้

ถ้าหากไปเข้าเสริมเติมสีสรร

เมื่อไหร่เขาดีกันเป็นบรรลัย

ไอ้ที่ช่วยเขาด่าไปกลายเป็นผิด

หายสนิทหายสนมเลยเชียวนั่น

แถมโดนส่งสายตาเอ๊ะ.. ไรกัน

เธอ มาว่าผัว(เมีย)ฉันกันทำไม

อ้าวๆๆ...อีตอนนั้น มันหาเพื่อน

ตอนนี้มากลบเกลื่อนไร้ความหมาย

ไม่เห็นหัวเห็นดีกันต่อไป

กลายเป็นส่วนเกินไซร้...ยุ่งไรเธอ

...อ้าวไหงงั้นอ่ะ

เท่าที่จานว่ามานั้นน่าสน

เรื่องของคนทั้งสองที่ครองคู่

เปรียบเสมือนเรือนที่เล็งเพ่งลองดู

เรือน1ตัวเรือน7คู่ปะทะกัน

อันมุมเล็งเจ๋งเป้งอย่างท้าทาย

เหมือนเป็นตัวเป้าหมายไม่อาจหนี

ต่างประสงค์ฝ่ายตรงข้ามอยู่ในที

ย่อมต้องมีผู้เสียหายและได้ไป

แต่ถ้าหากฝ่ายหนึ่งรับปรับให้เที่ยง

ไม่โน้มเอียงกะเท่เล่ห์เป๋ไปไหน

อีกฝ่ายพร้อมยอมเสียไม่เพลียใจ

ต่างฝ่ายต่างสมหวังไม่พังพิน

แต่หากต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกัน

นี้เรื่องฉัน...แต่ว่านั้นเรื่องของเธอ

สุดท้ายคงต้องจบ...น้ำตาเอ่อ

ไม่พบเจอลาขาดทุกชาติไป

อันที่จริง เรื่องของคู่ นั้นอู้ยาก

บางคนจาก ทั้งยังรัก เป็นหนักหนา

บางคนจาก ไปซะที ดีนี่นา

บางคนหน้า แทบไม่มอง สยองใจ

บางคนเกลียด กันมาก ขนาดหนัก

ทักเป็นหมา เป็นหมู ดูหมั่นไส้

ด่ากระทบ ว่ากระเทียบ เปรียบจัญ...

พูด ๆ ไป ก็ไม่พ้น ตนหรือตัว

ก็ใครเล่า เขาใช้ ให้เลือกคู่

หยิบมาเคียง มาข้าง อย่างเชิดชู

พอคิดดู อ้าวตรู นั้นเลือกเอง

รักก็ได้ เลิกก็ได้ ไม่อายหมา

โปรดขออย่า ประจานกัน มันไม่เจ๋ง

จากดี ๆ จบสวย ๆ ด้วยใจนักเลง

นั่นแหละเก่ง รักเลิก ไม่เบิกประจาน

ปล.ยินดีด้วยนะเฮียเหลา ที่ท่านก้าวเข้าสู่ยุทธจักรแห่งการสับประยุทธในครอบครัว

อิอิ...ก็แหม๊พวกตะแกเขาสับประยุทธกันมาก่อนแร้วนิ้ท่านน้องจ๋า ข้าเจ้ามิได้รู้เรื่องอารายเล้ยให้ตายเต๊อะแม่  แต่ไหงฝ่ายสาวเจ้าเดินถือขวดเบียร์กะแก้วเบียร์มานั่งโต๊ะที่ข้าเจ้านั่งอยู่  ปามานว่าให้ข้าเจ้าปาย ย ย เปงเพื่อนโหน่ย (อันนี้ท่านผู้ชมอย่าได้เลียนแบบนะคับ - บังเอิญคู่ดูโอ้คู่นี้พอดีเราออกจาซี้ๆกันง่ะ) ตูข้า เอ๊ย อาเฮียเก๊าะมึนตึ้บบอ่ะจิ  ดีไม่ดีอาเฮียอาจจาโดนฝ่ายสามีเค้าตื้บเอาน่ะเด่ะ ธ่ออ...

ป.ล. นี่หล่ะน๊า เรื่องของชาวบ้านที่จู่ๆเป็นบุญหล่นทับข้าเจ้า !  มันมารึดตะยูแต๊แต๊หนอออ

นี่แหละหนาเขาว่าไว้ใจมนุษย์

ช่างเหนือสุดหยั่งถึงซึ้งในจิต

ยามสุขสมเคล้าคลอแนบกายชิด

แสนสนิทแสนสนมบรมโค่ดรัก

ยามชิงชัง...ช่างแมล่ง ไม่สนใจ

มรึงจะะไป...ใครจะอยู่...ตรูไม่แคร์

แค่อย่ามานั่งหน้าแก่..ให้รำคาญ

จะขออยู่อย่างเบิกบานและ...เดียวดาย

คนๆเดิม คนคู่เดิม มิใช่เหรอ

แต่แปลกเน๊อะ...คิดต่างได้อย่างนี้

แล้วอะไรที่มันจะประกันฤดี

ว่าชาตินี้...จะไม่มีคนดีๆ แบบนี้เอย

(ใครไม่เป็นบ้าง..ยกมือขึ้น)

  ยามสุขสมแนบกายระรี้ริก
กระซี้ซิกหยอกเอินเก้อเขินไม่
แต่พอทิ้งด่า Eหอก ไปไกลๆ
ทิ้งหวานใจที่บอกรักแต่ก่อนมา
ยามดีกันน้ำผักต้มก็ว่าหวาน
ยามเลิกกันแม้น้ำตาลก็ยังขม
ด่าลำเลิกเบิกประจานดั่งอาจม
แสนขื่นขมใจร้อนดั่งฟอนไฟ
เรื่องของเรื่องพระท่านก็โทษกิเลส
มันปรุงจิตให้อาเพภจนโตใหญ่
อนิจจังมันไม่แน่น้ำใจใคร
มันก็ใช่จิตขณะอวิชชา
ปากกับใจคนเราก็เท่านี้
แต่ผลร้ายผลดีเสมอหน้า
จะโทษหญิงโทษชายร้ายขึ้นมา
เกิดอารมณ์ดั่งหมาบ้าไล่กัดกัน
เมื่อคราวหนุ่มไม่ยักกลุ้มสนุกจิต
แต่เริ่มแก่พอฉุกคิดเออ! เคยบ้า
ทั้งรักร้อนซ่อนร้าวหนาววิญญา
เคยสุขมาเคยพลัดพรากเคยจากกัน
เดี๋ยวใจฟูเดี๋ยวพองแฟบเดี๋ยวเหี่ยวหด
เดี๋ยวมีสุขเดี๋ยวกำสลดเดี๋ยวโศกสันต์
อยากจะหลุดจากวัฏฏะของชีวัน
ต้องละมั่นจากการยึดในจิตใจ
อัตตวาทุปาทานสังขารหลอก
กามุปาทานออกสำรอกใส่
สีลัพพตตุปาทานชอกช้ำใจ
จะสุขใหญ่ถ้าทิ้งทิฎฐุปาทาน
อันอุปาทานสี่ที่ลี้ลับ
ปีศาจจับจิตเป็นทาสจนมอดไหม้
ทั้งเกาะกินหมดสิ้นในหัวใจ
ถ้ารู้จักละมันได้ก็ยอดคน

นะโมข้าฯจะไหว้       ใส่ไว้ในเกศา

พระรัตนตรัยรัตนา     ธรรมะพาจิตเบิกบาน

อนิจจังนั้นไม่เที่ยง    มีเรื่องเสี่ยงตลอดกาล

แม้จะเห็นเป็นสสาร   แท้จริงนั้นมันไม่มี

(อนุโมทนาและ...เจริญในธรรมค่ะจาน)

ใครก็ไม่อยากเกิดมาต้องเป็นเมียน้อยหรอก แต่ความตั้งใจที่มันอยู่บนความไม่ตั้งใจ มันก็เจ็บไม่ต่างกัน เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่เหมือนจะเป็นอยู่ เราไม่เคยคิดจะรักผู้ชายคนนี้เลย และไม่เคยมีแฟนและไม่เคยนอนกับใครนอกจากพ่อแม่ แต่อะไรดนใจทั้งเค้าและเราที่ทำให้ต้องผูกพันกันมาก จนเราทั้งคู่เผลอ เรารู้ว่าเราเลว แต่เราก็ไม่รู้จะทำอย่างไร มันก็ทรมาน ไม่ใช่ไม่ได้รับผลกรรม อยากให้รู้ว่าคนที่เป็นแบบเรา ก็มีความรู้สึกเหมือนกัน ไม่ได้ขอให้เห็นใจ แต่ใครไม่เจอไม่รู้ เราเคยบอกเลิกเค้าหลายครั้ง แต่เค้าไม่ยอม เราก็ไม่รู้จักทำอย่างไร เราเหนื่อยและหล้า แต่ก็กลัววันที่เราไม่มีเค้า เราก็ไม่รู้จะอยู่อย่างไร และไม่รู้จะอยู่ได้มั้ย มันคงเจ็บมาก