งั้นข้าเจ้าก็ประเดิมอย่างสุดๆนะซิ๊  เล่นนอนไปตั้ง  16 ชั่วโมง

แล้วยังงี้จะชิมได้ยังไงล่ะคับท่านอาจาน

ดมเหรอ ยังงี้ก็ให้คะแนนมั่วก่ะ

สวัสดีปีใหม่อาจารย์และสมาชิกทุกๆ ท่านค่ะ

สุขสันต์วันสงกรานต์ ด้วยคนจ้า มีความสุขมากๆ รักและให้อภัย เพื่อนมนุษย์ ด้วยกัน มิตรภาพจงบังเกิดแก่โลกของเรา

We are the world ,we are the children ...La La...

ขอสุขสดชื่นสมหวัง   ถ้วนหน้า

ให้สาดน้ำใสเย็นริน    ชื่นจิต

เพ่งพินิจชีวัน-กาล      ผ่านแท้  มิกลับ

สดับตรับฟังเสียง       ในใจ  จิตเอย...

อนุโมทนาด้วยนา ตัวเล็ก

อิชั้นว่าคนที่ไปถือบวชได้เนี่ย ขอชื่นชมในความอดทน และต้องมีความความตั้งใจสูงมากทีเดียว เพราะมันเป็นการบังคับกายและจิตให้มีวินัย ทำยากนา ใจไม่ถึงจริง ทำไม่ได้หรอก....นับถือๆ

ลาขันธ์กลับมาละคร๊าบ ก่อนอื่นขอแก้ข่าวนิดหนึ่งคับ คือไปปฏิบัติธรรมจิง แต่มะด้ายปลงผมกะปลงหนวดคับจ๋าน คือหลังจากกลับมาพร้อมความอิ่มบุญ และจิตใจผ่องใสมากขึ้นแล้ว ความฉวยก้อมะได้ลดลงแต่อย่างใดคับ

อืม.....ข้าเจ้าคงใช้คำผิดอะคับ เหมือนจ๋านบอกแหละว่ามะช่ายมหาเปรียญ คือว่าก่อนรับศีลจะมีพิธีที่พระอาจารย์เรียกว่ารับขัน หรือ  Opening Ceremony (มะแน่ใจว่า ขัน นี้ หรือ ขันธ์ นี้คับ) ส่วนตอนจะกลับ ก้อมีพิธีลาขัน (Closing Ceremony) มะด้ายใช้คำว่าลาสิกขาบทอะคับ  

พิธีแบบนี้ เดิมทีเรียกกัน ตามศัพท์ เถรวาท ว่า สัทธรรมปฏิรูป  อีกรูปแบบหนึ่ง โดยที่แต่ก่อนเรียกว่า  ถือศีลอุโบสถ  หรือ สมาทานศีล 8 นอนวัด ส่วนเรื่องชีพราหมณ์ อะไรนั่น เพิ่งจะมาบัญญัติ รู้จักกันเมื่อไม่กี่สิบปีมานี้เอง  โดยหลักแต่เดิมมีแต่อุบาสิกา หรือ ที่เรียกว่า แม่ชี โดยถือศีล 8 โกนศีรษะ ตามพุทธบัญญัติ เรื่องพุทธบริษัทสี่ ได้แก่ ภิกษุ ภิกษุณี  อุบาสก และ อุบาสิกา ซึ่งปัจจุบัน ทางเถรวาทเหลือแค่ 3 เพราะภิกษุณี หมดวงษ์ไป เนื่องจากไม่มีผู้สืบต่อ  แม้จะมีการพยายามฟื้นฟูแต่ตามพระวินัย ของฝ่ายเถรวาทนั้นไม่มีผู้บวชให้ เพราะขาดภิกษุณีมา ตั้งแต่ พศ. 100 แล้ว แต่ที่บวชๆกันห่มผ้าเหลืองแบบภิกษุณีเดิม นั้น เป็นการบวชแบบมหายาน เช่นไปบวชที่ไต้หวันหรือ ลังกา ซึ่งก็ว่าไปอีกกรณีหนึ่งต่างหาก

โดยต่อมาเกิดมีบัญญัติศัพท์เรื่อง บวชชีพราหมณ์ ขึ้นมา และคำนี้ถ้าว่าจริงก็ใช้ผิด หรือใช้ไม่ได้ เพราะ การเป็นพราหมณ์ต้องเป็นมาโดยกำเนิด เกิดจากตระกูลพราหมณ์ เท่านั้น ใครจะมาสถาปนาไม่ได้โดยเฉพาะ คนในศาสนาอื่น เช่นพระ หรือง องค์สงฆ์ใด แต่ปัจจุบัน คำนี้ดันฮิต เอามาใช้กันติด บางทีก็ใช้ เนกขัมมะ  ไม่เหมือนวงศ์กษัตริย์ ซึ่งแม้แต่กษัตริย์ก็ต้อง สถาปนาโดยพราหมณ์เท่านั้น ในพระราชพิธีราชาภิเษก  โดยถือกันมาแต่โบราณว่า  กษัตริย์ทางตะวันออกไกล เช่น ขอม ไทย  บาหลี พม่า  ลาว ถ้ามีถือเป็น วงศ์อาระยัน สืบมาแต่โบราณราชประเพณี โดยมี 3 วงศ์ใหญ่ ได้แก่  สุริยวงศ์ และ จันทรวงศ์  ซึ่งทั้ง 2 วงศ์ ยังคงมีอยู่ในอินเดียตามแคว้นต่างๆ และเนปาล ส่วนอินทรวงศ์ เหลือในปัจจุบันได้แก่ ไทย กับ กัมพูชา เท่านั้น

เอ้อ..แล้วตกลง ตัวเล็กไปบวชอารายมานะ ใช่เข้ากัมฐานอ่ะปาว

แล้วจานค่ะ ที่เค้าเรียก ไปนั่งกัมฐานเนี่ย มักต้องเข้าวัด นอนวัด นุ่งขาวห่มขาว สมาทานศิล คือ เข้ารับกัมฐานก่อน เอ้อ อิชั้นเข้าใจผิดรึเปล่า

แล้วอย่างอุโบสถศิล ทำที่บ้านได้ไม่ใช่รึค่ะ แค่รักษาศิล8 มิได้ถือบวช

จานขา ช่วยอธิบายหน่อยค่ะ เริ่มงง กะ บวชชีพราหมณ์ กับ กัมฐาน ต่างกันไงค่ะ

ที่ข้าเจ้าไป รู้สึกว่าจะเรียกวิปัสสนานะคับ ได้ยินว่ามีหลายขั้นเลยแหละคับ ที่วัดจะกำหนดเวลาไว้ตั้งแต่ 3 วันขึ้นไป จนถึงนานสุด 21 วันคับ

ในวันแรกที่ไปถึง จะมีพิธีรับขันจากพระอาจารย์เพื่อเริ่มต้นถือศีลแปดคับ แต่ละวัน พระอาจารย์จะแนะนำเทคนิคหรือวิธีการทำสมาธิในขณะเดิน  นั่ง และนอน โดยจะให้เรากำหนดจิตให้รู้กายว่ากำลังทำอะไร

ที่นี่จะแนะนำวิธีการแล้วให้เราแยกย้ายไปฝึกปฏิบัติเอง  แล้วพระอาจารย์ก้อจะมีการสอบอารมณ์ทุกวัน เพื่อถามว่าหลังจากที่ทำตามที่ท่านแนะนำแล้ว เราเป็นไงมั่ง จิตฟุ้งมั้ย แล้วก้อจะเพิ่มขั้นตอนทีละขั้นในแต่ละวัน จิง ๆ มีหลายขั้นอะคับ แต่ข้าเจ้ามีเวลาไปแค่สามวัน ก้อเลยได้ขั้นพื้นฐานมาแค่นั้น แต่ก้อใช้เป็นพื้นฐานเพื่อทำที่บ้านเองได้คับ

วันสุดท้ายก่อนจะกลับก้อต้องไปลาขันกับพระอาจารย์ เหมือนจะเป็นการละศีลแปด กลับมาถือศีลห้า เหมือนฆราวาสทั่วไปอะคับ

แล้วที่จานเคยสอนให้ทำ อย่างนั้นเรียกว่าอะไรค่ะ ไม่ต้องมีพิธีรีตอง ไม่ต้องจำกัดอะไรทั้งนั้น ไม่ใช่วิปัสสนา ไม่ใช่กัมฐาน เพราะเคยลองทำ มันอึดอัดมาก.... แต่ที่จานสอน มันสบายกว่าอ่ะ แล้ว ทำได้เรื่อยๆ อยากทำตอนไหนก็ทำ ตอนนี้ก็ทำอยู่นะค่ะ ไม่เคยทิ้ง ทำทุกวัน ...แต่มันได้แป็บเดียวค่ะ งานมันเยอะ เผลอทุกทีเรย..แหะๆ

เออ ตัวเล็ก  แบบกำหนด หนอๆ ป่าว เคยลองทำ แต่มันหนอไปเรื่อยเลย กลายเป็นหลายอารมณ์ ซะนั่น ผิดวัตถุประสงค์เค้าไปเลย เลย ไม่เอาแระ บุญไม่ถึง เอาแบบที่จานสอนดีกว่า..เน๊อะจานเน๊อะ

ช่ายคับป้าหญ่าย ที่กำหนด หนอ ๆ น่านแหละคับ แต่ก้อเป็นเรื่องปกติที่จะจิตฟุ้งไปเรื่อยคับ อาจจะเป็นเราอยู่ในโลกภายนอกที่วุ่นวายมานานมั้งคับ พอจะให้จิตอยู่นิ่ง ๆ มันก้อเลยมะค่อยคุ้นอะ  แต่ถ้ามันฟุ้งมาก ๆ พระอาจารย์บอกให้ปล่อยมันไปคับ แปลกนะคับ ตอนที่อยากจดจ่อมันดันฟุ้ง พอฟุ้งมาก ๆ จะปล่อยให้ไป มันดันมะยอมไป

ช่ายๆๆ พอจะปล่อยมัน แน่จริงคิดซิเฟ้ย คิดเลย ๆ มันดั้นไม่มีอะไรในสมอง พอจ้องจับนานๆเข้าเริ่มอึดอัด เผลออีก สลับไปสลับมาอยู่นั่นแหล่ะ เผอิญป้า มันจันทร์/อังคาร แรง จันทร์/เซอุส ด้วยอ่ะ นิ่งๆนานๆ ไม่ได้ รำคาญตัวเอง มันอึดอัด เลยต้องใช้วิธี สติจับความเคลื่อนไหวแทน ถูกจริตกว่า ใช้การทำงานน่ะแหล่ะ ไม่ฟุ้งเลยขอบอก เพราะฟุ้งไม่ได้ เด๋วงานไม่ทันลูกค้าก็จี้ยิกๆ มันเลยต้องจดจ่ออยู่ตะกับงานนั่นแหล่ะ บางทีก็ใช้วิ่งจงกลม บ้าง โทรศัพท์จงกลมบ้าง ทั้งวันละเล็กเอ๋ย ไม่มีฟุ้งเลยนะนั่น

เรื่องกำหนด หนอไม๊หนอ เนี่ย  เถียงกันก็ตีกันตาย  ขอผมแค่ กำหนดสติเอาไว้ ณ จุดล้างภาษาในสมอง เพราะ ถ้าภาษาในหัวไม่มี meaning  ไม่เกิด ไม่มีผู้รู้ และผู้ถูกรู้  ทำให้รูป-นาม หายไป แต่มีการรู้ ที่เป็น รู้บริสุทธิ์  เป็นการรู้ที่ไม่มีผู้รู้และผู้ถูกรู้ ไม่มีการแบ่งแยก โลกข้างนอกกับข้างในสมานกันเอง ไม่มีกำหนดเวลา ทำได้เท่าไหร่เอาเท่านั้น

สวัสดีปี๋ใหม่เมืองคับพี่ย้ง ฯ

และขอขอบคุณจ๋านกับพี่ ๆ ทุกคนที่ร่วมโมทนาบุญคับ

ว่าแต่ว่า พี่ย้ง ฯ คับ ที่สงกรานต์ยังเปียกหนะ เพราะพี่ตั้งใจวิ่งตัดหน้าน้ำที่หนุ่ม ๆ เค้าตั้งใจสาดสาว ๆ คนอื่นอะเป่าคับ

แล้วป้าหญ่าย ป้าสิน ฯ  ปลาทอง ฯ  พี่รอง พี่หญ่ายและคนอื่น ๆ เรตติ้งเป็นไงมั่งคับ

ปีนี้เรทติ้งคงตก เพราะแม้แต่กะลังขับรถ ไอ้คันหน้าโดนสาด พอมาถึงเรามันชะงักกันเฉยเลย อย่าว่าแต่ตัวเลย แม้แต่รถยั้งไม่โดนละอองกระเซ็นกระสายของน้ำวันสงกรานต์เลย...สงสัยจัง ทำไมหนอ 

เนี่ย ขนาดออกจากบ้านทู้กวัน เปล่าๆๆ ไม่ได้ไปให้เค้าสาดน้ำ เข้าไปทำงาน มีออร์เดอร์ฉุกฉิน ลูกค้าโยนงานมาให้โครมเบ้อเร้อ ก่อนหนีไปเริงร่าสงกรานต์กัน แม๊มีโทรมาเยาะเย้ยด้วยนะ ทำงานตัวแทบแตกเป็นเสี่ยงๆ คนงานก้อม่ายมี เหลือแต่คนงานอิมพอร์ทอยู่ 4 หน่วย

เฮ้อ สงกรานต์ปีนี้ เห็นแต่เทวดาท่าจะเท่ง

ขอต่อเรื่อง การกำหนดสมาธิกะจานต่อ วิธีที่จานสอน ตอนแรกๆก็ว่ายาก จานบอก ทำไงก็ได้ไม่ให้คุยกะตัวเอง ในใจก็คิด ทำไงหว่า เพราะเรามักชอบพูดกับตัวเองตลอดเวลา บางทีถ้าออกเสียงก็กลายเป็นบ่นไปซะงั้น แต่ไม่พูดคุยกับตัวเองเนี่ย จะทำได้ไง

จนพอลองทำดู เอ ไม่ยากแหะแค่ไม่นึกไม่คิด หาความว่างในสมองให้เจอ เออ มันก็ว่างได้จริงๆแหะ แต่จะนานแค่ไหนนั้น คงต้องฝึกกันหน่อยล่ะค่ะ ช่วงว่างจะเกิด ตอนรอยต่อระหว่างความคิดนะแหละ มันเป็นจุดๆ ถ้าจับจุดพวกนี้มาต่อเรื่อยๆมันจะกลายเป็นเส้นตรง ยาวแค่ไหนสุดแล้วแต่การกำหนดสติของใครของมัน ยิ่งต่อได้ยาวเท่าไหร่ สติจะตั้งมั่นเท่านั้น นี่เป็นเคล็ดที่อาจานสอนอิชั้นเอง นั่งเฝ้าดูอิชั้นทำด้วยแหล่ะ แล้วอิชั้นก็ทำได้ด้วย เพียงแต่ไม่นาน...

สวัสดีปีใหม่เมืองคับ สวัสดีอาจารย์สัจจะ สวัสดีอะจ๊านโร้ดของพวกเรา และอาจารย์เก๋ค้าบ

หวัดดีบรรดาพี่ป้าน้าอาทั้งหลาย กระป๋มมาช้าไปเยอะ (ดีกว่าไม่มาใช่ป่าว) เพราะไปฉลองสงกรานต์ที่กุงเตปและพัดทะยา เพิ่งกลับบ้านคับ เอาความสุขมาฝากทุก ๆ ท่านขอให้สุขี สุโข โต ๆ รวย ๆ สวย ๆ ได้แฟนใหม่ดี ๆ กันทั่วหน้านะคับ โดยเฉพาะรุ่นใหญ่อย่างปะตอย ป้าสินสมุทร เฮียเหลา(เหย่) และรุ่นเล็ก ย้งยี้ ปลาทอง ไอ้ตัวเล็ก เอมีใครอีกเนี่ย ถ้าลืมใครก็ขออำไพด้วยละกัน

หลังจากพักผ่อนกันพอหอมปากหอมคอ ก็ขอให้ตั้งหน้าตั้งตาทำมาหารับประทานกันต่อไปนะคับ กรรมใครกรรมมัน (ไม่ต้องแบ่งให้ก็ได้คับ)