อ้าว!  อะจ๋านนโยนมาให้นู๋เหลาอีกแร้ะ...ขออนุญาติเคาะผ่างๆนาคับ  อิอิ...

พูดถึงสาวสุพรรณ ชะเอ้ยย เลือดสุพรรณนั้น... ต้องถามอาเตี้ย-แจ่มใสนักสร้างตึก รร. (โรงเรียน)สิคับ  5555 

   ข่าวชูวิทย์อัดวิศาล     ดิลกฯ
ทั้งกาทืบถีบชก             ล้มกลิ้ง
น็อคไม่ทันครบยก         เจอห้าม
Antacil ก็ทำนิ่ง            จ่ายค่า   ฝีมือ?

   แถลงข่าวเจอหยาม     ต้องอัด
ถามซอกแซกตูชะมัด      ไม่ยิ้ม
ถามกวนโอ๊ยต้องงัด        ต้องถีบ
ตามหลักต้องโดนทิ่ม       แหม!พลาด  ได้ไง?

   ค่าปรับฐานวิวาท         ชกต่อย
โธ่โถ! เรื่องจิ๊บจ๊อย          หน่อยนิด
ได้อัดสะใจว๊อย!!             อ้ายแว่น
วิศาล ดิลกวนิช               ชูวิทย์   ชอบใจ  

ใจร้อน อยากรีบไปเทคะแนนให้อภิรักษ์เร็วๆ

จะได้พิสูจน์ความแม่นของโหร โพล นักวิชาการ นักวิเคราะห์การเมือง

http://www.manager.co.th/MetroLife/ViewNews.aspx?NewsID=9510000114198

อ้าวกลายเป็นหัวคะแนนเบอร์ 5 ไปแล้ว ตาย

จริงๆผมตั้งใจเลือกเบอร์ 5 ตั้งแต่สร้างรถไฟไปทาแบริ่งแล้วครับ

ส่วนเบอร์หนวดคู่แข่งน่ะ พฤติกรรมของพวกนี้ทั้งทีมงาน คนในพรรค แกงค์ก๊วน เป็นอย่างไร คนอื่นไม่ต้องมาบอกผมหรอก
ผมรู้จักพวกนี้ดี ด้วยประสบการณ์ส่วนตัว เรียกว่าประสบการณ์จริงๆ สัมผัสเอง
ดังนั้น อย่ามาหวังจะได้อะไรเลย เชิญไปหาเอาที่อื่น

ตกลงหนวดไหนกันแน่คับ ที่ท่านขิงไปคลุกคลีตีโมง ถึงทีมงาน ถึงขั้นสัมผัสตรงแบบลึกซึ้ง  ได้รับประสบการณ์จริงๆ เพราะ ทีมงานเดวิสกรุ๊ปและพรรคพวกวงวานย่านเครืออารายเนี่ย  หลายๆท่านที่เข้ามาอ่านๆผ่านๆ มาในนี้ก็คงจะไปหาประสบการณ์สัมผัสส่วนตัวกันแบบสัมผัสเองกันมาแล้วแทบทั้งนั้น  ไม่ว่าจะเอมมานูเอล  ยูโทเปีย โปไซ ฯลฯ

ผมรู้ว่าอาจารย์ภารตและคณะดูดวงแล้วฟันธงได้เลยว่าใครจะเป็นผู้ว่า กทม ดูจากดวงโดยไม่ใช้ความรู้สึกหรือกระแสร์ แต่ไม่พูดออกมาสักคำหนึ่ง ว่าเป็นใคร นี่แหละคือนักโหราศาสตร์ตัวจริง ขอคาระวะ

ก็ท่านปรมาจารย์จรัญ พิกุล ท่านวางเป็นเนติแบบเอาไว้นี่คับ   จริงแล้ว อันว่าหล่อเล็กนั้น ผมมองทะลุนานแล้วว่า ดวงน่ะถึงขั้นนายกรัฐมนตรี ทีเดียว ( ไม่เชื่อไปย้อนอ่านดูในกระทู้เก่าๆก็ได้ )แต่หล่อใหญ่นั้นทำงานด้วยอคิติอิจฉาริษยา และเป็นแค่นักวาทะอีกทั้งไม่เป็นตัวของตนเอง  และไม่เคยผ่านงานใหญ่มาแต่อย่างใดเลย พื้นดวงก็ไม่ให้ไปถึงดวงดาว  ส่วนหล่อเล็กนั้นต่อไปข้างหน้าก็จะไปงัดหมอเลี๊ยบกันอีกทีนึง   ซึ่งมีพื้นดวงถึง อีกท่านหนึ่ง  อีก 2 ปีข้างหน้าโลกจะเข้าสู่ยุคใหม่แล้ว มฤตยูเข้าราศีเมษ หลังจากที่ปีนี้ พลูโตเข้าราศีมกร  ผู้นำไทยที่มีบุคลิกและสติปัญญา ความรู้ความสามารถ ตัวละครการเมืองในรูปแบบต่างๆก็จะค่อยๆปรากฎโดดเด่นออกมา  โดยที่หน้าเก่าๆ ชื่อเดิมๆจะค่อยๆลาโรง กันไป

ไม่ต้องเรียกผมท่านหรอก แม้ว่ากลอนจะพาไปก็เหอะ

แล้วเรื่องหนวดไหนนี่ ผมว่าเขียนชัดเจนน้า อ่านดูดีๆ เจ้าของโรงหมอนวดนี่มีพรรคมาผสมเหรอ

จริงๆแล้ว ผมก็ขาประจำพรรคพระแม่ธรณีมาแต่ไหนๆ แต่พอหัวหน้าพรรคคนนี้เข้ามา  ผมพยายามอย่างยิ่งที่จะอคติให้รักให้ชอบให้เลื่อมใสศรัทรา  ทั้งๆที่เป็นคนรุ่นเดียวกันแท้ๆ ยังหาไม่เจอเลย  ทั้งๆที่รู้ว่าคนตระกูลนี้ เรียนเก่งที่หนึ่งมาหลายชั่วรุ่น  ท่านสุรนันท์ ซะอีกผมยังชอบมากกว่าเลย  เรียกว่า ผมคงไม่มีวาสนาที่จะทำใจให้ชอบได้   คนเก่งคนดีในพรรคนี้มีหลายท่าน เช่น ท่านชวน ท่านไตรรงค์  ท่านสุขุมพันธ์  ท่านสุรินทร์ ฯ ซึ่งผมก็ชื่นชอบความรู้ความสามารถ ความซื่อสัตย์ ในการทำงาน  แต่ ท่านเทพ  ท่านอู้ดด้า  ท่านจ้อน  ท่านองอาจ ฯ ผมรับลูกลีลาการกิจกรรมทางการเมืองของท่านไม่ได้เลย  ไม่ถูกจริตเอาซะดื้อๆยังงั้นแหล่ะคับ  เรื่องของเรื่องก็รอให้พวกท่านเหล่านี้ลดบทบาทลงไปซักหน่อย  ถ้าผมไม่ตายซะก่อน ก็คงยังกลับมาเชียร์กันใหม่ล่ะคับ

ท่านหล่อใหญ่จุดนายกเข้าเสาร์สะท้อน

ท่านหล่อเล็กจุดนายกเข้า เมษ/อท สะท้อน

จ๋าเลย

ไหนๆกระทู้นี้ก็วกมาเรื่องการเมืองแล้ว เลยขออนุญาตแสดงความเห็นทางการเมือง ที่ต้องยอมรับว่าไม่เป็นกลาง หากเว็บมาสเตอร์เห็นว่าไม่เหมาะสมก็ลบทิ้งได้นะครับ

เผอิญผมอาจมีความสนใจและใกล้ชิดกับพรรคพระแม่ธรณี จึงขออนุญาตตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของพรรคนับแต่หัวหน้าพรรคคนปัจจุบันขึ้นดำรงตำแหน่ง ซึ่งผมพบว่ามีพัฒนาการที่ดีขึ้นชัดเจน ดังนี้ครับ

1) เมื่อก่อนมักมีคนวิจารณ์ว่าฝ่ายค้านดีแต่ค้าน ไม่เห็นเสนอแนวทางแก้ไข แต่ปัจจุบัน ถ้าสังเกตให้ดี จะพบว่า พรรคมีการนำเสนอแนวทางแก้ไขทุกครั้งที่วิจารณ์รัฐบาล เริ่มตั้งแต่แถลงนโยบายรัฐบาลของนายสมัคร ก็เสนอว่านโยบายอะไรเป็นเรื่องเร่งด่วน เพียงแต่รัฐไม่สนใจจะทำเท่านั้น, กรณีปราสาทพระวิหาร ก็มีการเสนอว่ารัฐควรแก้ไขอย่างไรบ้าง ก็เช่นเคยไม่ได้มีการแก้ไขตามที่เสนอ, ล่าสุดเมื่อนายกฯคนใหม่เข้ารับหน้าที่ ก็มีการเสนอว่าเรื่องอะไรเป็นเรื่องเร่งด่วนควรแก้ไข แต่ผลก็ยังเหมือนเดิม

2) ผมมักได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์ว่า หัวหน้าพรรคยังอ่อนอาวุโส ไม่เคยมีประสบการณ์ในการบริหาร จะมาเป็นนายกฯได้อย่างไร เรื่องนี้ผมมองว่า เป็นเรื่องตลกร้าย เพราะขณะที่เราเรียกร้องให้การเมืองไทยพัฒนาไปเทียบเท่าการเมืองในประเทศพัฒนาแล้วอย่างอังกฤษและสหรัฐฯ แต่เราไม่ได้ดูว่าวัฒนธรรมทางการเมืองของประเทศเหล่านั้นเป็นอย่างไร ยกตัวอย่าง โทนี่ แบลร์ อดีตนายกอังกฤษ เป็นหัวหน้าพรรคแรงงาน ซึ่งพรรคนี้ไม่ได้เป็นรัฐบาลมานานมาก ทำให้แบลร์ไม่เคยเป็นรัฐมนตรีหรือรองนายกฯมาก่อน ที่สำคัญแบลร์ไม่เคยเป็นนักบริหารที่ไหน แต่เริ่มต้นเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรตั้งแต่อายุ 30 ปี ขึ้นเป็นหัวหน้าพรรคแรงงานตอนอายุ 41 ปี และก้าวขึ้นตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเมื่ออายุ 44 ปี ทำไมชาวอังกฤษเลือกคนที่ไม่เคยมีประสบการณ์งานบริหาร ไม่เคยเป็นรัฐมนตรี ไม่เคยทำงานใหญ่ เคยเป็นแต่เพียงรัฐมนตรีเงาเท่านั้น ผมคิดว่า คนอังกฤษเลือกแบลร์เพราะเขาผ่านการพิสูจน์ในระบบรัฐสภามากว่า 14 ปีว่าเป็นนักการเมืองอาชีพที่พูดเก่ง มีแนวคิดที่ดี และสามารถบริหารพรรคการเมืองได้

          อีกตัวอย่างหนึ่งคือ บารัก โอบามา ผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐคนปัจจุบันจากพรรคเดโมแครต โอบามาเป็นนักกฎหมายและเคยทำงานบริหารในองค์กรการกุศลและองค์กรทางกฎหมายไม่กี่แห่ง ซึ่งขนาดไม่ใหญ่เลย ถ้าเป็นบ้านเรา ก็คงถูกมองว่าเป็นทนายความที่มาเล่นการเมืองอีกคนหนึ่ง เขาได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภารัฐอิลลินอยส์ครั้งแรกเมื่อปี 1997 ขณะอายุ 36 ปี และเพิ่งได้รับตำแหน่งระดับชาติคือเป็นวุฒิสมาชิกเมื่อปี 2005 เท่านั้น และประกาศเสนอตัวเข้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐฯในปีนี้ ลองคิดดูอีกครั้งว่า ทำไมสมาชิกพรรคเดโมแครต เลือกโอบามา อดีตทนายความ ผู้ไม่เคยแสดงฝีมือในฐานะนักบริหารองค์กรขนาดใหญ่, ไม่เคยเป็นรัฐมนตรี, ไม่เคยเป็นผู้ว่าการรัฐ โดยมีชัยเหนือนางคลินตัน ผู้ซึ่งเคยมีบทบาทในฐานะสตรีหมายเลขหนึ่งที่มีอำนาจบริหารด้วย ผมมองว่า เขาได้รับเลือกเพราะเขาคือนักการเมืองอาชีพที่พูดเก่ง มีแนวคิดที่ดี และทำให้คนอเมริกันเชื่อว่าจะนำการเปลี่ยนแปลงมาสู่สหรัฐฯได้

          จริงๆแล้วยังมีตัวอย่างนักการเมืองอาชีพที่ขึ้นสู่ตำแหน่งผู้นำสูงสุดในประเทศที่ประชาธิปไตยลงหลักปักฐานมั่นคงแล้วอีกมาก ขณะเดียวกัน ก็หาตัวอย่างในประเทศเหล่านั้นได้ยากที่จะมีคนที่ประสบความสำเร็จทางธุรกิจแล้วเข้ามาทำงานการเมืองเพียง 1-2 สมัยแล้วได้เป็นนายกรัฐมนตรีเลย เพราะประชาชนไม่สามารถเชื่อได้ว่าเขาจะทำงานเพื่อประโยชน์สาธารณะอย่างแท้จริง เว้นแต่ว่าเขาจะมาพิสูจน์ด้วยการทำงานการเมืองมาเป็นระยะเวลาหนึ่ง

3) ปัจจุบันผมมองว่ามีปรากฏการณ์ที่น่าสนใจของพรรคการเมืองไทย ที่เริ่มเห็นนักบริหารมีฝีมือหลายท่าน เลือกที่จะมาทำงานการเมืองเต็มเวลา เพื่อเสนอตัวให้ประชาชนเลือก แทนที่จะกระโดดมาเป็นรัฐมนตรีกันทันที เช่น อาจารย์กนก วงศ์ตระหง่าน (ว่าที่ รมต.ศึกษาฯในฝันของผม), คุณอภิรักษ์ (ว่าที่ผู้ว่า กทม.สมัย2), คุณกรณ์ จาติกวณิช (รมต.คลังเงา ที่เชื่อว่าฝีมือไม่แพ้พอลสัน รมต.คลัง สหรัฐฯ เพราะเคยเจอในโลกวาณิชธนกิจกันมาก่อน) ฯลฯ สิ่งที่ผมว่าต่างคือ เขาเหล่านี้เชื่อมั่นที่จะมาพิสูจน์ตัวเองในการเลือกตั้ง มากกว่าจะรอเป็น รมต.ทีเดียว ซึ่งทำให้เรามองเห็นวิสัยทัศน์แนวคิดของเขาก่อนที่จะมาทำงานจริงๆ

          เหตุผลสำคัญที่คนเหล่านี้ยอมมาเสี่ยงด้วยการลาออกจากงานมาทำงานการเมืองที่ไม่แน่นอน ก็เพราะศรัทธาในระบบพรรคการเมือง ที่สำคัญคือศรัทธาในตัวหัวหน้าพรรคการเมือง ซึ่งผมถือว่าเป็นฝีมือการบริหารของหัวหน้าพรรคการเมือง เพราะถ้าไม่เชื่อมั่น เขาก็คงไม่นำชีวิตทั้งชีวิตมาเสี่ยง

4) วิกฤติการเมืองหลายๆรอบที่เราเจอติดๆกันในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา พรรคพระแม่ธรณีแสดงให้เห็นถึง ความเป็นเอกภาพ ในการสื่อสารแนวคิดของพรรคออกมาในทางเดียวกัน ทั้งๆที่สมาชิกพรรคต่างก็เป็นนักพูด และไม่มีใครยอมใครด้วยซ้ำ แต่กลับยอมรับการนำของหัวหน้าพรรค ทำให้สารที่ออกจากพรรคจึงเป็นไปในทิศทางเดียวกัน ไม่สับสน ทั้งๆที่ภายในพรรคมีการโต้เถียงกันอย่างเผ็ดร้อนตลอดเวลา ถ้าเป็นพรรคอื่นคงแตกกันไปแล้ว (อันนี้ขออนุญาตใช้ข้อมูลวงใน)

5) ที่สำคัญมากของพรรคนี้คือมีความเป็นสถาบันทางการเมืองสูง หมายความว่า มีระบบการสรรหา พัฒนา ส่งเสริม บุคลากรอย่างเป็นระบบ โดยยึดหลักประชาธิปไตยเป็นสำคัญ ไม่ใช่ปัจจัยทางการเงิน ดังนั้น หากสมาชิกพรรคหรือประชาชนมีความไม่พอใจในบทบาทของพรรค ก็สามารถเสนอเข้าไปที่พรรคได้ตลอดเวลา หรือแม้กระทั่งเว็บไซต์ของหัวหน้าพรรค ที่มีการตอบคำถามและข้อเสนอแนะที่เสนอเข้าไปด้วยตนเองทุกครั้ง

          ดังนั้น ที่มองกันว่า คุณอภิรักษ์ มีโอกาสเป็นนายกรัฐมนตรีนั้น ผมก็เชื่ออย่างนั้นเหมือนกัน เพราะหากคุณอภิรักษ์แสดงฝีมือในฐานะผู้ว่ากทม. 2 สมัยจนสมาชิกพรรคเชื่อกันว่า น่าจะเป็นผู้นำที่นำพาพรรคไปสู่ชัยชนะในการเลือกตั้งได้ ก็จะได้รับเลือกในการเลือกตั้งหัวหน้าพรรคครั้งต่อไป เรื่องอย่างนี้เป็นเรื่องธรรมดาในพรรคนี้ (คุณชวนลงสมัครเป็นหัวหน้าพรรคครั้งแรกตั้งแต่สมัยคุณถนัด คอมันตร์ได้รับเลือก ซึ่งสมัยนั้นคุณชวนยังอายุไม่ถึง 40 ปีด้วยซ้ำ) ใครอยากได้เป็นผู้บริหารพรรค ก็ให้สมาชิกพรรคเลือก เขาก็ได้เป็น ตามหลักประชาธิปไตยง่ายๆเท่านั้นเองครับ เช่นเดียวกัน หากใครแสดงบทบาทที่ไม่เป็นที่ยอมรับของสมาชิกพรรค เลือกตั้งกรรมการรอบหน้า ก็ได้คะแนนน้อยลง จนอาจหลุดจากตำแหน่งก็ได้

เขียนมาค่อนข้างเยอะ ไม่เกี่ยวกับโหราศาสตร์เสียด้วย เลยขอปิดท้ายให้เป็นโหราศาสตร์นิดนึงว่า ยังไงๆทุกประเทศในโลกก็ต้องปฏิรูประบบการเมืองการปกครองอย่างแน่นอน ตามหลักพลูโตเข้าราศีมกร เมืองไทยก็หนีไม่พ้น วิกฤติการเมืองบ้านเราไม่ได้มีสาเหตุเพียงแค่ 8-9 ปีที่ผ่านมา แต่มีรากมาตั้งแต่การเปลี่ยนแปลงการปกครองตั้งแต่ 2475 แล้ว หากจะช่วยให้บ้านเมืองเราพ้นวิกฤตินี้ เราควรจะช่วยกันคิดกันดีกว่าว่าการเมืองใหม่นั้นควรเป็นอย่างไร และหาทางแสดงความเห็นในฐานะประชาชนเจ้าของประเทศผ่านรูปแบบที่แต่ละคนคิดว่าเหมาะสม แล้วผลจะออกมาอย่างไร ก็ถือว่าเราได้พยายามแล้วนั่นเอง

น่าน ท่าน Pallas ท่านก็มีมุมมองของท่านไปอีกแนวทางนึง  ซึ่งก็น่ารับฟังไว้คับ  ซึ่งใครจะมีมุมมองต่างออกไปอย่างไรก็เป็นเรื่องของแต่ละบุคคลน่ะครับ  แต่ก็ต้องยอมรับว่า การเมืองเป็นเรื่องผลประโยชน์อันสลับซับซ้อนรวมไปถึงการเข้าถึงและได้มาซึ่งอำนาจ  ใกล้บ้านเรา ท่านสมเด็จฮุนเซ็น และท่านลีกวนยิว  ท่านก็ได้รับเลือกมาเป็นผู้บริหารกันตั้งแต่อายุยังน้อยๆ  และต่างก็พารัฐนาวาในยามวิกฤตของบ้านของเมืองมาก็ได้  ส่วนบ้านเมืองของเรา ท่านจอมพล ป. พิบูลสงคราม ท่านก็เป็นนายกเมื่ออายุไม่เท่าใด  แต่ทั้งนี้ก็อยู่ที่ว่าเมื่อต่างฝ่ายต่างก็เคยมีโอกาสทำงานรับใช้ชาติกันบ้างแล้ว  ผลงานที่เคยออกมานั้นเป็นอย่างไรแตกต่างวิสัยทัศน์กันขนาดไหน  ในเงื่อนไขเวลานั้นๆ 

    ในเชิงโหรเรานั้นนอกจาก จะอธิบายว่า ดวงกำเนิดเกิดมาเป็นแล้ว  แค่ผิดกันในระยะ 4 นาทีและต่างสถานที่ ก็ยังมีบุรพกรรม ที่แตกต่างส่งผลให้แม้แต่ฝาแฝดก็ยังมีวาสนาชะตาส่งที่ไม่เหมือนกัน

    เรื่องสลับซับซ้อนนัก    คุณขิง
เรื่องรู้กับเรื่องจริง            ไม่เหมือน
หลายเรื่องรู้ต้องนิ่ง           ใบ้หนวก
แกล้งคล้ายทำแชเชือน      ทั้งที่    หนักใจ

   การเมืองอย่าเป็นเหยื่อ        รู้สึก
เรียนรู้ให้ถึงลึก                     ถึงราก
หลายอย่างมันล้ำลึก              โดนหลอก
ข้อมูลข่าวสารมาก                 ยิ่งเรื่อง  การเมือง

   สิ่งดีอาจไม่มี                     เหมือนเห็น
คิดว่าเป็นอาจไม่เป็น               เหมือนรู้
เคยชอบกลับรู้เช่น                  เห็นชาติ
ต่อไปกลับมาดู                       ฝันอยู่     มลาย

   ทุกอย่างมีตั้งอยู่              อนิจจัง
ได้ลาภเลื่อมลาภมั่ง             วนหมุน
ปฏิจจสมุปปาทัง                  มีเหตุ
ปัจจัยเปลี่ยนดุนหนุน            คล้ายกฏ   แห่งกรรม

   แก่งแย่งทั้งชิงดี               ชิงเด่น
ผลประโยชน์สุดซ่อนเร้น       ยากรู้
ประชาชนจะลำเค็ญ             ไม่สน
ก็ได้แต่อุดอู้                       ก้มหน้า    หากิน                 

    ช้างสารอัดซัดกัน             ฆ่าเข่น
หญ้าแพรกก็แหลกเร้น           พินาศ
เชียร์ใครถือหางเน้น              เสียเปรียบ
ถือโทษโกรธอาฆาต              แบ่งข้าง     เหตุใด

    ต่างฝ่ายต่างมีพวก            มีมิตร
ใช่อื่นคนใกล้ชิด                  ไทยแท้
เบื้องหลังสิอำมหิต                 ทั้งโหด
ใครไม่รู้สิพลอยแย่                ห่างไว้    แค่ดู