จาน...เวลาเกิดเหตุที่เขาบอก17/01/2552 เวลา 16.00 น.ไม่ใช่เหรอ? ทามมัยจานโพสเวลาเป็นวันที่ 18/01/2552.....งง

ไปร่วมพิธีเททองหล่อพระประธานที่วัด แห่งหนึ่งค่ะ เป็นวัดเล็กๆ ไม่มีชื่อเสียงโด่งดัง  พระประะานก็หล่อแบบองค์ไม่ใหญ่มากค่ะ มีนายทหารยศ พลโท และพลตรี(ท่านที่เป็นพลตรีเป็นระดับผู้บังคับบัญชาค่ายทหารค่ะ) ไปแบบกระทันหัน เพราะนัดหลานสาวว่าจะไปเที่ยวกัน จู่ๆน้องชาย(พ่อของหลานสาว) โทรมาบอกว่าไปวัดดีกว่า พอดีเห็นว่าปีใหม่แล้วเราได้ร่วมพิธีน่าจะเป็นมหามงคลสำหรับเราก็เลยไปค่ะ มีเกจิดังมาหลายวัดมาก ที่นั่งเป็นหลักก็มีเก้าองค์ พอเททองเสร็จ เหล่าท่านเกจิก็แจกวัตถุมงคล ผู้คนที่ไปร่วมงานแย่งกันมากมายค่ะ รวมถึงน้องๆพลทหารที่ไปคอยอำนวยความสะดวกก็กรูกันเข้าไป ดิฉันได้จากท่านเจ้าอาวาสวัดไร่ขิงมาสององค์ค่ะ ด้านหน้าเป็นหลวงพ่อวัดไร่ขิงด้านหลังเป็นพระพิฆเนศ(อินเทรนด์มั้ยคะ)ส่วน อีกหลายวัดไม่พอแจกค่ะ  กับได้สายสิญจ์ที่ผูกโยงในพิธีมาด้วยค่ะ ตอนไปถึงกำลังพรามหมณ์กำลังสวดอัญเชิญเทวดาค่ะ มีนางละครมารำด้วย

     ก็ขอแบ่งบุญสู่ท่านอาจารย์ทุกๆท่าน เพื่อนพี่น้องที่แวะเวียนเข้ามาทุกคนนะคะ ให้ได้รับบุญด้วยกัน ขอให้มีความสุข ความเจริญ สุขภาพแข็งแรง คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนา ให้โด่งดัง กันทุกๆท่านเลยนะคะ

ขอโทษค่ะ ขอต่ออีกนิด จุดประสงค์หลักที่อยากเรียนถามอาจารย์คือ ตอนที่ทำพิธี ท่านพราหมณ์ ได้ใส่แผ่นทองที่เขียนดวงกำเนิดพระพุทธเจ้า(เจ้าชายสิทธัตถะ) ดวงวันประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน)ลงไปก่อนค่ะ ถ้าจำไม่ผิด จะไปอยู่ตรงหน้าผากองค์พระประธานค่ะ

     เลยสงสัยว่าท่านพราหมณ์ แน่ใจได้อย่างไรว่านั่นคือดวงกำเนิดของท่านศาสดาจริงๆ และเป็นดวงจริงหรือไม่ หรือยึดถือเอาจากไตรปิฏก และแบบเรียน ที่เราได้เรียนกันมา (จริงๆอยากถามท่านพราหมณ์) แต่กลัวโดนเจิมด้วย...ซะก่อนค่ะ

เรื่องนี้เขาคำนวณตามข้อมูลในพระไตรปิฎกมังคับ  อัญชัญศักราช  เห็น  ท่านอาจารย์  พันเอกพิเศษ เอื้อน  มณเฑียรทอง  , ท่านอาจารย์ ทองเจือ  อ่างแก้ว  ท่านอาจารย์ มานิตย์  ธีรเวชชโรกุล  , ศจ.ดร. ประเสริฐ  ณ นคร  เคยผูกเอาไว้  แต่ก็ยังไม่ลงตัวเนื่องจาก  ศักราชต่างกันทั้ง  เถรวาทและมหายาน 

กลับมาเล่น กาลชะตา กันใหม่ก็สนุกดีนะครับ... เอ้าตั้งคำถามกันเข้ามา เล่นกันแบบ Chill ๆ ท้าหนาวสะท้านเย็นยะเยือก (จนไม่อยากออกจากบ้าน)

MC = AS {090} = SA {090} = UR {090(-)} = BA {022:30(067:30)} = MO {120} = NE {120(-)} = SU {144(-)}

เนปจูน.แบคคัส.เสาร์
ผู้นำทางจิตวิญญาณ; พระ

เนปจูน.แบคคัส.เมอริเดียน
เป้าหมายทางจิตวิญญาณสูง, เป้าหมายในระดับของความสวยงามสูง, ความสนใจในเรื่องเร้นลับ (เวทมนตร์, อัศจรรย์ใจ) ในชีวิต, จิตวิญญาณที่บริสุทธิ์ผุดผ่องอย่างยิ่ง

เนปจูน.แบคคัส.อาทิตย์
สนใจในเรื่องลึกลับของชีวิตและโลกแห่งวิญญาณ

งั้นผมตั้งคำถามต่อเลยนะ ว่า... 

เมื่อวันที่ 15 ม.ค. 2552 เวลาเที่ยงยี่สิบเจ็ดนาที ผมทำอะไร

คห.17  กำลังบรรยายน้ำลายแตกฟอง  มั๊งคับ...หรือไม่ก็เบียดคนเข้าไปดูหนัง

ครับ ผมเห็นหลายท่านค้นคว้าไว้ โดยพยายามจะให้เข้ากับวันจันทร์...อังคาร... ไปเรื่อย ๆ โดยใช้หลักเลขกับดาวต่าง ๆ

ซึ่งพระไตรปิฏกไม่ได้เขียนไว้ มีผู้นำไปเขียนหนังสืออื่น ๆ ก็มีที่ลอกไปใช้ต่อ ก็เลือกเชื่อ และเขียนต่อไปราวกับเป็นเรื่องสรุปไปแล้ว คือพูดไปเลยว่าต้องเป็นเช่นนั้นแน่ ๆ ไม่อ้างแล้วว่าเอามาจากไหน

ด้วยความเคารพในจิตศรัทธาที่พยายามค้นหาของทุก ๆ ท่าน แม้การรวมผู้รู้ในสมัย ร.๔ ก็ทำอย่างเข้มข้น จนมั่นใจเปลี่ยนวันเถลิงศกสองสามครั้ง ยุคนั้นการศึกษาเรื่องเวลาและดาราศาสตร์น่าจะเกิดความก้าวหน้าขึ้นมาก จนนักวิชาการต่าง ๆ มีความมั่นใจที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรให้ถูกต้องมากขึ้น แต่บางอย่างก็สร้างรอยต่อที่สับสนทางปฏิทินขึ้นมาอีก

ผมคิดว่า จะทด 14 ค่ำบ้าง 15 ค่ำบ้างอย่างไรในแต่ละเดือน แต่ในการสังเกตว่าเป็นวันเพ็ญเดือน 6 นั้น ถือว่าทำให้คลำง่ายในระดับหนึ่ง เพราะการใช้จันทร์นัดหมายนั้นแหงนหน้าขึ้นไปดู คนส่วนใหญ่มักจะใช้สายตาสามารถแยกแยะได้เท่า ๆ กันว่า วันใดเป็นจันทร์เต็มดวง หรือก่อนหน้าวันหนึ่ง ถัดไปวันหนึ่ง

และเมื่อมองจากมุมดาราศาสตร์ เราก็มองได้ง่ายขึ้นอีกว่า อาทิตย์ เล็ง จันทร์ ซึ่งจะสอดคล้องกันกับสามัญสำนึกที่มองด้วยสายตานั้น

พ.ศ. นี่สิเป็นปัญหาอยู่ทีเดียว พ.ศ. ไทย กับ พม่า ก็ลักลั่นกันอยู่ 1 ปี (ไม่นับรวมที่เปลี่ยนวันเถลิงศกสองสามครั้ง กับปัดเดือนทิ้งไปบ้างเมื่อจะใช้วันที่ 1 ม.ค. เป็นวันเปลี่ยน พ.ศ.) จะนับ พ.ศ. 1 ที่ปีปรินิพพานเลย หรืออีก 1 ปีถัดมา โดยให้ปีปรินิพพานเป็น พ.ศ. 0 ก็คิด ๆ แล้วสับสนได้ง่าย ๆ ทีเดียว แต่เห็นกันว่า พ.ศ. 1 เมื่อปรินิพพานเลยน่าจะถูกต้อง ดังนั้นที่ พ.ศ. 0 พระพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์ชีพอยู่ที่กรุงสาวัตถี แคว้นโกศล และเดินทางต่อมากรุงเวสาลี แคว้นวัชชี

เรื่องนี้นับเป็นงานที่ถือเป็นเกียรติสำหรับผู้ค้นคว้า ซึ่งจะทำได้ละเอียดที่สุด และเข้าใจได้เบ็ดเสร็จ ก็จะต้องไล่เรียงรายวันกันไปเลย ใช้ปูมเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์สอบทานเป็นระยะ ๆ เช่น วันสมเด็จพระนเรศวร์มหาราช ทรงทำยุทธหัตถี เป็นวันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2136 (ปฏิทินปัจจุบัน ตามปฏิทินเดิมยังเป็น พ.ศ. 2135) เป็นวันขึ้นแรมกี่ค่ำ เดือนอะไร เราตรวจทานรู้แน่ชัดแล้ว ก็ขีดเป็นหลักไว้ วันที่ยังสงสัยระหว่าง 2 วันที่ที่รู้ชัดก็ไล่กันจนได้เศษ 14 ค่ำ 15 ค่ำ และล็อกด้วยวัน 7 วันในสัปดาห์ (ซึ่งไม่เคยเปลี่ยนลำดับเลยนับแต่มีประวัติศาสตร์มนุษยชาติมา) ยังมีวันที่ค้นจนพอแน่ใจแล้วไว้เป็นหลักตรวจสอบเป็นระยะ ๆ ได้อีก แต่จะต้องเขียนไปทีละวัน ๆ จนหมดความขัดแย้งกันทุกเปลาะ

ตัวอย่างอีกเรื่องหนึ่งก็คือ วันพระราชสมภพพระเจ้าตากสิน แหล่งข้อมูลหนึ่งคือปูมโหรว่าเป็นวันอาทิตย์ ขึ้น 15 ค่ำ เดือน ๕ หากดูตำแหน่งอาทิตย์เล็งจันทร์แล้วน่าจะเป็นวันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2277 แต่ก็ยังว่าเป็น 17 เมษายน กันมาก (และ 7 เมษายน และวันอื่น ๆ อีก โดยบ้างก็ให้น้ำหนักกับว่าน่าจะเป็นวันเสาร์มากกว่า ตามความหมายของวันเสาร์-ดาวเสาร์ กับลักษณะชีวิตของท่าน เช่น พลูหลวง เป็นต้น อ้างเท่าที่นึกเอาได้ตอนนี้ อาจผิดก็ได้) วันที่ 17 เมษายนนั้นอาจเป็นขึ้น 15 ค่ำก็ได้หากมีการทดปฏิทิน แต่น่าจะเป็นเสาร์แน่ ๆ เพราะลำดับวันในสัปดาห์ไม่เคยเปลี่ยน

เล่ามาแลกเปลี่ยนกันฟังครับ เพราะเป็นงานในบัญชีที่จะต้องศึกษาโดยส่วนตัวในชีวิตนี้ของผมอยู่ด้วยครับ

ก็คงต้องนำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับแต่ละพระองค์ และวันที่เกิดเหตุการณ์เท่าที่พอมีบันทึกมาไล่เรียงต่อกัน แล้วคัดเทียบเสียให้เรียบร้อย ตั้งดวงปรับแก้วันเวลาเกิดดู ให้สอดคล้องกับเหตุการณ์ให้ลงกันได้ทั้งหมด ทำหมายเหตุกำกับไว้ในส่วนที่ยังขัด ๆ กัน เช่น จะทดหรือไม่ทด 14 ค่ำ 15 ค่ำในช่วงปีใดเดือนใด เป็นต้น

นับประสาอะไร เห็นข่าวว่าเมื่อปีสองสองปีมานี้ ก็ยังมีการจัดทำปฏิทินขึ้นแรมที่เห็นไม่ตรงกัน หรือมีข้อแย้ง ออกมาในระบบ Offset อยู่เลย ซึ่ง พ.ศ. นี้ มันไม่น่าจะเป็นไปได้ถึงเพียงนั้นแล้ว!

ตอบ คห.19 ไม่ใช่ทั้งสองเรื่องครับ

(อะน่ะ.. วันนี้เป็นวันกองทัพไทย ตรงกับ 18 มกราคม คล้ายวันทำยุทธหัตถีพอดี ก่อนเคยใช้เป็นวันที่ 25 มกราคม มาเรื่อย ตอนนั้นก็คงคำนวณอย่างดีที่สุดแล้วในสมัย จอมพลสฤษณ์ เพิ่งจะมาเปลี่ยนเอา พ.ศ. 2549 นี้เองว่า ตำแหน่งจันทร์ขึ้นแรม กับวันในสัปดาห์มันไม่ได้กันกับวันที่ 25 มกราคม เหล่าทหารต้องทำใจใหม่ให้ห้าวหาญในวันที่ 18 มกราคม แทน หลังจากที่คึกคักผิดวันมาเป็นสิบ ๆ ปี...)

ve/ma//as = as  คิดแบบสัปดนเชียว

ตอบ คห.22 วี๊ดว๊าย ไม่ใช่ครับ

คิดเป็นกุศลครับ

ปฏิทินจันทรคติไทย เนี่ย ทำไปทำมาจะแพ้ลาว  เพราะวันพระลาวตรงตามหลักดาราศาสตร์มากกว่าของพี่ไทยอีกแน่ะ 

นั่งเรือ...ไปวัด..เอ้า

ตอบ คห. 25 ไม่ใช่ครับ

ไม่ได้ไปทางเรือครับ แม้ว่าวันนั้นรถจะสตาร์ทไม่ติด เพราะไม่ได้เติมน้ำกลั่นแบตเตอรี่โดยไม่รู้ตัว แห้งมาแต่ปีก่อน ไปอีสานไปไหนต่อไหนมาจนน้ำมันเพาเวอร์รั่วจนพวงมาลัยร้องแอ๊ด ๆ ด้วยอีก (มาแก้ไขเติมน้ำกลั่น สตาร์ททิ้งไว้สำเร็จเมื่อวานนี้ 17 ม.ค. ตอนเย็น ๆ)

เมื่อนั้น 15 ม.ค. ก็เลยเดินเอาครับ เพื่อไป..

เมื่อวาน 17 ม.ค. ไปหลายวัดเลยครับ ที่ตั้งอยู่แถวริมน้ำ ปากอ่าว จ.สมุทรสาคร (มหาชัย) ไหว้ศาลกรมหลวงฯ ด้วย

แต่ว่าไม่ได้ถามครับ หากแต่ถามของวันที่ 15 ม.ค. ครับ ซึ่ง...

ถ้ายังผิดก็เฉลยเถอะคับ   จะได้แกะดูว่าพลาดตรงไหน

ผมอุ้มพระพุทธรูป พระพิฆเนศวร์ (และพี่ลิง) อัญเชิญโดยเดินจากที่บ้าน ไปสถาปนา/ติดตั้ง/ทำพิธีที่สำนักงานแห่งใหม่ ซึ่งย้ายไปรอฤกษ์เชิญพระเข้าวันนี้ครับ

ผมสวดมนต์ยาวมาก เกือบจะทุกบท อัญเชิญเทวดา ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก พาหุงมหากาฯ จนธูปหมดเล่ม จึงเชิญเทวดากลับครับ

วันนั้นก็ถือเป็นวันตั้งต้นใหม่อีกครั้ง เมื่อปีก่อนย้ายสำนักงานไปทีหนึ่งแล้ว ต้องย้ายกลับมาอยู่แถวเดิม การย้ายเมื่อปีก่อน ผมเก็บพระต่าง ๆ ไว้ที่บ้าน ไม่ได้อัญเชิญไปที่สำนักงานใหม่ด้วย (เพราะมัวแต่บ้านโหราศาสตร์อยู่ ไม่สนใจงานการ)

คุยกันเล่นว่า ที่ไม่ได้ย้ายพระไปเมื่อปีก่อนนี่ คงเป็นลางว่าจะอยู่ที่ใหม่ได้ไม่นาน เป็นการอยู่ชั่วคราว ปีนี้เลยต้องย้ายกลับมาแถว ๆ เดิมอีก จึงได้ย้ายพระตามฤกษ์ยามดังนี้แล

คห.17  กำลังบรรยายน้ำลายแตกฟอง  มั๊งคับ.

ผมสวดมนต์ยาวมาก เกือบจะทุกบท อัญเชิญเทวดา ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก พาหุงมหากาฯ จนธูปหมดเล่ม จึงเชิญเทวดากลับครับ

งานนี้สงสัย  น่าจะมีผี  มาเกี่ยวข้องล่ะคับ
เพราะมฤตยู/เนปจูน//โปไซดอน จร ( 7 มก 41 ) = mc กำเนิดของคุณ  ( 8 มก 08 )  

ผมอุ้มพระพุทธรูป พระพิฆเนศวร์ (และพี่ลิง) อัญเชิญโดยเดินจากที่บ้าน ไปสถาปนา/ติดตั้ง/ทำพิธีที่สำนักงานแห่งใหม่ ซึ่งย้ายไปรอฤกษ์เชิญพระเข้าวันนี้ครับ

สนุกสนานได้ความรู้ แบบไม่น่าเบื่อจริงๆค่ะ

อาจารย์ทั้งหลายพอจะแนะนำหนังสือ หรือเวปไซด์ หรือที่มา เรื่องของวันประสูติของพระบรมศาสดาบ้างหรือเปล่าคะ

    ทีนี้ถ้าวันไม่ตรงกันหมายความว่าตำราใครตำรามัน แล้วตอนบรรจุดวงกำเนิดขององค์พระศาสดาในองค์พระประธาน แต่ละวัดก็ไม่เหมือนกันเลยซิคะ

บอกแล้วว่าคนถาม กะคนอ่านตามช่วยลุ้นน่ะมันส์  แต่คนทำนายเปลืองค่ายาดม  พอเค้าบอกว่าไม่ถูกก็เริ่มเป๋.....ทีนี้ก็ค้นแหลกแกะกันกระจุย....ว่า (ตู) ทายผิดได้ไง (วะ)

เรื่องดวงชะตาพระศาสดานั้น  ผมผ่านหูผ่านตามานนานกาเลแล้วคับ  ทยอยได้รับรู้  แต่ตอนนี้คิดไม่ออกว่า  มาจากไหนบ้าง  ตำราอาจารย์ทองย้อย  ตำราอาจารย์ พอ.พิเศษ เอื้อน บทความในพยากรณสาร รุ่นเก่าๆ ของท่าน อจ.มานิตย์  บ้าง  ท่านอาจารย์เสถียรพงษ์  ท่านเจ้าคุณประยุตต์  บ้างท่านอาจารย์ทองเจือ บ้าง  เจอในนิตยสารชาวกรุง  บ้าง ต่วย"ตูน  พิเศษ บ้าง  นิตยสารโหราจารย์  ดวงเศรษฐีบ้าง  ปะติดปะต่อกันมาไม่ได้จดเป็นเรื่องราวเก็บเป็นฐานข้อมูล 

เรื่องนี้เห็นทีจะต้องถามท่านพลังวัชร์  ล่ะคับ  ว่ามีหรือไม่  ผมแค่อ่านผ่านๆตาเฉยๆ 

ทายอย่างนี้ โหราเปลืองตัว  เพราะมีแต่ผมบ้าทำนายอยู่คนเดียวไม่มีใครช่วยทายมั่งเลย  อ้อ มีคุณเดาเอา  คนนึงพอมีน้ำใจมาช่วยมั่ง  ต้องขอขอบคุณ   ทายก็ทายฟรี   ผิดเผลอๆซวยอีก   ชื่อเสียงป่น หมด 

สงสัยต้องไปเรียนแบบหมอกระดองเต่าบ้าง  ค่าครูจะได้แพงๆ  นี่อาราย  ดูฟรียันเตเลย

หรือฉีกแนวไปทางหมอผีชาวเขา  พวกหมอดูกระดูกขาไก่  แต่ก็กลัวบาปเพราะต้องเชือดไก่สดๆทำนาย...ไม่กล้ากลัว

เอ  เอาไงดีคับ  ใช้ฟอสซิลขาไดโนเสาร์ดีมั๊ยคับ  ให้มันแพงกว่าเต่าไปเลย

ตอบ คห.31 (ขอโทษทีครับ หลับไปไม่รู้ตัว)

เป็นตัวอย่างที่ดีของการที่คนทายกับคนถามนึกเรื่องเดียวกัน แต่คนละใจความ ผมก็คิดว่าเรื่องสวดมนต์เป็นส่วนประกอบ เล่ามาเพื่อให้ยาว ๆ ใจความเรื่องคือ ผมย้ายพระเข้าออฟฟิศ

แน่ะ แอบใช้ดวงกำเนิดด้วยอ่ะ

พูดเรื่องดวงพระพุทธเจ้า (ที่จริงเป็นดวงเจ้าชายหรือโพธิสัตต์) เห็นเขียนกันเป็นวันพุธบ้าง วันศุกร์บ้าง... ตอนผมอ่านตามว่าคิดมาได้อย่างไรก็คล้อยตาม อ่านไป ๆ ก็เห็นด้วย ๆ ฮืมฮัมอยู่คนเดียวว่า มีเหตุผล ๆ (บ้างว่าต้องได้เกษตร 9 ดวง แต่วิธีคำนวณเกษตรเป็นสูตรเฉพาะ ไม่ใช่เกษตรตามหลักปกติ)

ผมว่าอยู่ที่ความเชื่อด้วยมาก เชื่อมาก ๆ ก็เป็นศรัทธา ศรัทธาสุดใจมันก็แจ้งก็ใช่ขึ้นมา (จาก NE เป็น Super-NE หรือ PO)

คล้ายกับเรื่องตั้งดวงผิดก็ทายถูก คล้าย ๆ กันไม๊ หรือคล้ายเรื่องหลักการโหรเนี่ย ช่วงไหนเชื่ออย่างไรก็ใช้อย่างนั้น ก็แม่นเหลือใจ พอเวลาผ่านไป ไม่ได้ใช้หลักเดิมแล้ว พอรู้มากเข้าไม่กล้าใช้ ก็ไม่รู้ว่าวันเดิม ๆ นั้นใช้ไปได้ยังไง โค-ตะ-ระ แม่นเลย ก็ใจมันเชื่อ หรือ "ประทับใจ" หันกลับไปมองแล้วเสียวใจ รอดมาได้ยังไง ก็มันมั่นใจ มันก็สะกดตัวเองและคนอื่นอยู่หมัดให้เชื่อตามนั้นไปเอง เพราะความจริงนั้นอธิบาย (ตะล่อม) ได้หลายลีลา

หลวงพ่อเจริญ แห่งวัดป่ามะม่วง ในครั้งเป็นหนุ่ม ไปเรียนเดรัจฉานวิชาอะไรต่าง ๆ มักพบว่าที่สุดไม่มีอะไรนอกจากความเชื่อ เชื่ออย่างไรมันก็เป็นอย่างนั้นได้จริง ๆ

บ้างลงทุนทำเป็นป้ายหินอ่อน สลักภาพดวงอย่างทรงค่า เช่น ดวงพระราชสมภพสมเด็จพระเจ้าตากสิน ผิดวัน (ใครว่า?) เจ้าของเขาก็ปลื้มใจเพราะเขาเชื่ออย่างนั้น และก็ลงทุนทำให้สวยและมีค่า บางทีอาจเพราะเขาก็อยากให้คนอื่นเชื่ออย่างนั้นจริง ๆ ด้วย ทุกวันนี้เขาก็ยังถ่ายมาลงหนังสือ ทั้ง ๆ ที่เป็นวันที่อันขัดกับหลักโหร (เวลา) ที่พอจะอ้างอิงได้ที่มันล็อกกันอยู่ (ขึ้นแรม กับวันในสัปดาห์)

หลวงพ่อในหนังเรื่อง "๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑" พูดว่า "เฮ็ดอย่างที่เชื่อ เชื่ออย่างที่เฮ็ด"

ตอบ คห. 37

แสดงว่ากำลังสวดมนต์ (พุธ) อย่างมีความสุขสันต์หรรษา (พฤหัส) หรือฤกษ์งานนี้ทำแล้วเวิร์กสำเร็จสมหวัง (พฤหัส)

แต่ผี (เทวดา) เนี่ย ก่อนนอนนึกอยากเห็นอยู่บ่อย ๆ ไม่ยักกะมาให้สัมภาษณ์ (สงสัยจะกลัวคำถามที่เตรียมไว้เพียบ)

พอเริ่มเป๋...ก็เขาว่าไม่ใช่ที่ทำนายไว้   ก็ต้องเอาเหตุการณ์เด่นในช่วงระยะนี้  เห็น มีเรื่องนั่งเรือไปวัด  เป็นเรื่องใหญ่แบบเหตุการณ์สำคัญ...แหม ดันมาเกิดเมื่อวาน  ห่างกัน 2 วันจากเวลาถามซะนี่..ไม่ใช่เรื่องที่เขาถามซะอีกแน่ะ

งั้นลองหาฤกษ์ผีสิคับ   ลงถ้วยแก้วเชิญมาถามซะ  แล้วขนแขนจะ Stand Up

เสริม คห.38 ว่า

เดี๋ยวนี้เพื่อนบอกว่า "ฉันว่าเมื่อก่อนเธอทายแม่นกว่านะ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยแม่นเลย เธอเป็นอะไรไป" ก็เมื่อก่อนรู้น้อย เรื่องที่รู้ก็ไม่ซับซ้อน มีเวลาคิดแต่งคำพูดให้สวยงาม ตะล่อมอย่างมั่นใจ ใช้ศิลปะ Eye Contact คำพูดจิก ยกมือโบกประกอบ

พอต่อมารู้มากเข้า ก็คิดมาก เงียบ ๆ นิ่ง ๆ อยู่นั่น ไม่พูดสักที พูดก็กุก ๆ กัก ๆ ห่วงนั่นพะวงนี่ ภาษาที่เปล่งออกไปก็เลยฟังยาก กลาง ๆ ก้ำกึ่ง ๆ ระวัง ๆ ไว้ก่อน ตาก็มองแต่คอมพ์ ดวงหน้าคุณเธองาม ๆ ไม่สนใจ ไม่ให้คุณค่า ท่าทีก็ห่างเหิน ดูไม่เป็นพวกเดียวกัน คิ้วก็ขมวด ดุกดิกหัวไปมา คุณเธอก็เลยดูออกว่า ขนาดแกยังไม่มั่นใจเลย แล้วฉันจะเชื่อไงไหว

หลวงพ่อ ป.อ.ปยุตฺโต ท่านถามเด็กน้อยคนหนึ่งว่า กลัวผีไม๊ เด็กว่ากลัว (หรือไม่กลัวแต่ไม่อยากเจอ) ท่านก็บอกเด็กน้อยที่กลัวผีว่า หากกลัว (หรือไม่อยากเจอ) ก็เตรียมคำถามไว้เยอะ ๆ แบบว่า ถ้าผีมาจะสัมภาษณ์ให้ รับรองว่า ผีไม่มาแน่

ผมนั่งฟังอยู่ด้วย ก็เลยได้คิดว่า มิน่า ตูเลยไม่เคยได้เจอผีเลย

เท่าที่เห็นๆมาโหราเด่นๆ  ท่านจะเน้นเอาประเด็นใหญ่ใจความสำคัญเนื้อๆแบบพูดน้อยต่อหนัก  เพราะยิ่งออกทำนายปลีกย่อยมากไปเท่าใดก็ยิ่งผิดมาก  จึงขอเอาที่ถูกเห็นชัดๆไว้ก่อนเป็นหลัก .... ลูกค้าจะขอรายละเอียดอะไรให้ผูกมัดแน่นอนก็ไม่ได้  ไม่มีให้ ซึ่งทางลูกค้าก็มักจะไม่ค่อยพอใจ  แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าไม่แม่น  มันก็แม่นจริงเถียงไม่ออกแต่ลีลามันไม่ได้ดั่งใจ

มีคาถาเด็ด ๆ ล่ะก็ขอสักดอกนะคร๊าบ...จาร.. (ที่สวด ๆ นั้น ผมก็ว่าไปตามหนังสือล่ะครับ ศึกษาคำแปลแล้ว เนื้อหาก็สรรเสริญบูชาพระพุทธเจ้า ธรรมะ และสาวกเป็นหลัก ยังสงสัย ๆ ว่าเชิญ (เทวดา) สำเร็จไม๊เนี่ย แต่ยังไงก็สวดส่งท่านกลับไปไว้ก่อน โบราณสอนไว้ เดี๋ยวท่านกลับไม่ได้)

เรื่องประสบการณ์ ขนหัวลุก นี่ เกิดมาชาติหนึ่ง ไม่ได้เจอ เดี๋ยวมันจะเปลืองให้ต้องเกิดมาเจอในชาติหน้า เอามันซะชาตินี้แหละ

หลวงพ่อ,มหาประยุตต์ สมัยก่อนท่านอยู่วัดพระพิเรนทร์  รอบข้างกุฏิท่านเป็นเมรุเป็นศาลาสวดศพมีศพทุกวันทุกรูปแบบ  ผมเห็นดึกๆดื่นๆ ท่านยังคงนั่งเขียนหนังสืออยู่องค์เดียว  บางทีถึงตี 3 ก็เคยเห็นท่านยังทำงานยังไม่นอน...มิน่าท่านถึงไม่กลัว 

โหรเราใช้  เวลากำหนดคับ  ไม่ใช้คาถา  คาถาพิธีเป็นแค่เพียงส่วนประกอบย่อย  ส่วนเวลาจักรวาลทำมุมต่างหากของจริงเป็นหัวใจ  ซึ่งเป็นวิธีการเทคนิคโหรา   ไม่ใช่พิธีกรรม

คุยเรื่องพระเรื่องเจ้ามาติดลมแล้ว.. ก็ขอโอกาสถามความเห็น "จาร หน่อย ในฐานะว่าที่สมภารเก่าครับ...ว่า...

คิดว่าไงกับทุกวันนี้ที่พระมีความจำเป็นต้องใช้เงินบ้าง... 

...ถ้านับกันแล้วมีพระจำนวนมาก (ผมว่าจากประมาณ 4 แสนที่มีอยู่ คงเข้าข่ายหลายแสนคนล่ะ) ที่ขาดจากความเป็นพระเพราะครอบครองเงินเกิน 5 มาสก น่ะ

ผมคิดเอาว่า... มันคงมีความจำเป็นตามยุคสมัยนี้ แม้ทางเถรวาทจะตกลงกันว่าจะไม่แก้บัญญัติเสียบ้างตามที่พระพุทธเจ้าทรงประทานอนุญาตไว้ (อย่างเป็นตัวอักษร) แต่ก็ถือวิสาสะร่วมกันแบบรู้กันทั่วเองว่า ว่าอนุโลมกันโดยพฤตินัยในประเด็นนี้

จริงแล้วพระธรรมยุติท่านก็วางระบบเอาไว้ดีแล้วคับ   มีใบปาวารณาแทนเงินสด  มีฆราวาสเป็นผู้ดูแล การจับจ่ายใช้สอย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเดินทางไปไหนมาไหนก็เช่นกัน  นี่คือระบบผมเห็นพระผู้ใหญรุ่นเก่าๆ ที่วัดราชบพิธท่านก็ทำเช่นนี้  เช่น สมเด็จพระสังฆราช ( วาสนมหาเถร ) หรือสมเด็จพระพุทธปาพจนบดี  ( ทองเจือ)  รถราที่จะใช้  พวกธนาคารเขาก็เอามาถวายให้ใช้  ไม่ได้ซื้อไม่ได้หาเอง  จะไปไหนมาไหนโยมก็เอารถมารับพระ ไปกิจส่วนตัวก็ไปรถสามล้อ แท๊กซี่  มาลูกศิษย์จ่ายตังค์  ระบบพระนั้นท่านเป็นคอมมูน หรือ กิ๊บบุ๊ด แบบยิวมาแต่พุทธกาลแล้ว  เขาถึงเรียกว่า  สังฆทาน  คือ  ถวายให้สงฆ์เป็นส่วนกลาง   อาหารการกิน ตามพระวินัยท่านก็ให้ประเคน พ้นมื้อแล้วก็ห้ามสะสมอาหารข้ามวัน  ต้องถวายประเคนใหม่  ที่อยู่ที่หาก็เป็นเรื่องของ ฆราวาสกรรมการวัด  เขาจัดการพระไม่มีหน้าที่   อันนี้เป็นบัญญัติในพระวินัย 

กาลต่อมามีสัทธรรมปฏิรูป  เข้ามาอีกทั้งพระยุคหนึ่ง  เน้นเรื่องผลงานการเลื่อนขั้นเป็นสังฆาธิการโดยวัดจาก ความเจริญของเสนาสนะ  สิ่งก่อสร้างภายในวัดมากกว่าอาจารและศีลาจารนุวัตร  พระผู้น้อยก็ต้องเร่งทำผลงานการก่อสร้างเรี่ยไรกันเป็นการใหญ่  ตามอัตตาบารมีของเจ้าสำนักวัดนั้นๆ  ทีนี้เงินมาสีกาและศีลาจารของพระถูกปัดเป๋ไปตามแรงกิเลส  

พระที่ทำงานทางด้านตำรับตำราอย่างพระมหาเงื่อม  วัดธารน้ำไหล  ก็ถูกกดทางสมณศักดิ์เป็นชั้นเทพอยู่เป็น 10 ปี แม้กระทั่งท่านมหาประยุตต์  ท่านเป็นเจ้าคุณชั้นราช  อยู่ตั้ง 14 ปี  กว่าจะพรวดพราดขึ้นมาในระยะหลังๆนี้ก็เข้าวัยชราซะแล้ว 

ยิ่งปัจจุบันสถานการณ์ก็ยิ่งรุนแรง มีการล่าวัดในอาณัติ  วัดสาขา  มีการก่อสร้างที่ใหญ่ที่สุดแข่งกัน  บ้านก็ขัดวัดก็ขูดพูดไม่ออก  นั่นแหล่ะคับ   เรียกว่า  กฏวินัยเขามีแต่ไม่ทำ  ก็จะทำได้อย่างไร พระผู้ใหญ่ท่านเป็นตัวอย่างซะแล้วทั้งนั้นนี่คับ  เลยปกครองด่ากันไม่ได้

ผมก็เห็นพระซื้อเครื่องไตรจีวร หรือสิ่งของอื่น ๆด้วยตนเอง ด้วยเงินจริง ๆ เลย ไปถวายพระในงานศพญาติ งานบุญอื่น ๆ ในคนที่สนิทกัน

พระไปช่วยงานต่าง ๆ ให้เงินช่วยงานต่าง ๆ เป็นซอง ๆ เป็นเงินหลายร้อยหลายพัน

ออกเงินประเดิมสร้างสิ่งก่อสร้างเป็นหมื่น แสน ล้านก็มี

มันอาบัติถึงขนาดหมดความเป็นพระทั้งนั้นเลย

แต่คงต้องคิดว่า "ยุควัตถุนิยม" นี้มันจำเป็น ถ้าให้ขาดจากความเป็นพระไปหมด ก็คงเหลือไม่กี่ร้อยองค์

นั่นแหละครับเราเถรวาท ตกลงกันว่าจะไม่แก้บัญญัติ เหมือนกับว่าเคร่ง แต่ในทางปฏิบัติ/พฤตินัยนั้นเราก็แก้กันไปแล้วแบบมองตาก็รู้ใจ

ในบางวัดที่หลวงตาแก่ ๆ งุบงิบกินเหล้าฉันข้าวเย็นทุกวันก็ยังไม่ผิดเท่าเจ้าอาวาส (ปลงอาบัติได้) ซึ่งครอบครองเงินเกิน 5 มาสก (ซึ่งขาดจากความเป็นพระ) เลย

สังคมไทยเราอย่างนี้เรียกว่า หลับตาข้างเดียว หรือ ปากว่าตาขยิบ หรือป่าวครับ ทำเป็นไม่แก้กฎที่เป็นลายลักษณ์อักษร แต่ทำตามอย่างใหม่ที่ "เหมาะสมแก่การณ์" นั้นพร้อมใจกันไปทั่วหมดแล้ว ไม่มีใครว่าใครได้