ผมว่านะ...

ให้เวลามาก ๆ (ขยัน)

ไม่เชื่อง่าย ไม่เชื่อไว้ก่อน (ใช้ปัญญา)

ทดสอบด้วยตนเองทุกอย่างในทุกสิ่งที่คนอื่นบอก (หาประสบการณ์)

อิทธิบาท 4  และ กัลยาณมิตร   อันนี้ต้องมีก่อนสำคัญเลย  แล้วก็พื้นฐานดวง  ว่าจะเก่งด้านไหน  บางทีไม่จำเป็นต้องเอาไปใช้ประกอบอาชีพหรอก  แต่ชอบเข้าใส้  ก็เรียนได้  ส่วนเรียนแล้วจะดูแม่นหรือไม่เนี่ย   ดู ur+ap-ju  , ha+ap-ju  ด้วย  ว่าเป็นอย่างไร  mc+po-ad , mo-po-ur และ mo+po-ne ดูโครงสร้าง  a/b//c  ด้วย

แต่เรื่องนี้พูดยาก  บางทีความสำเร็จทางศาสตร์นี้แต่ละคนไปคนละอย่าง  บางท่านทายแม่นแต่วิชาก็งั้นๆ  บางท่านถามอะไรในวิชารู้หมดแต่ทายก็งั้นๆ  บางท่านคนขึ้น บางท่านคมในฝัก  บางท่านจะสนใจแต่เรื่องของตนเองและวงศ์วาน  บางท่านสนแต่บางสาขา เช่น โหราหารัก  โหราหาตังค์  โหราหากิน บางท่านสนใจตลอดชีวิต บางท่านสนใจเป็นช่วงๆเวลา เดี๋ยวเลิกเดี๋ยวเล่น และอีกมากมาย

เห็นด้วยกับอาจารย์ภารตว่า อิทธิบาท 4 เป็นองค์ประกอบสำคัญทำให้เรียนได้ดีครับ

ฉันทะ พอใจในการเรียนวิชานี้

วิริยะ ขยันหมั่นเพียร ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค ในการเรียน

จิตตะ เอาใจจดจ่ออยู่กับการศึกษา

วิมังสา คิดไตร่ตรองวิชาที่เรียนมา

ถ้ามี 4 อย่างนี้ จะทำอะไรก็สำเร็จครับ สิ่งสำคัญขึ้นอยู่ที่เรา มากกว่าที่คนอื่นครับ

ในความเห็นของผม  ผมก็ยังไม่บรรลุอะไรในยูเรเนี่ยนหรอกนะคับ  ต่อยอดจากคุณ ulm  ครูสำคัญสุด

1.ต้องเรียนกับหลายๆอาจาน(หลายๆสำนักหน่อย) แต่ก็จะมีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่าย ในการศึกษา ถ้ารวยๆหน่อยก็เรียนไปเถอะหลายๆอาจานแล้วจะเกิดผลตัวกระผมเองก็ผ่านมา 2 อาจาน แต่กระผมเองนั้นมันโง่จึงจำมาได้ไม่หมด หลงๆลืมๆบ้าง แต่จากการที่ศึกษาเล่าเรียนกับอาจานทั้ง 2 คน มันได้เห็นความแตกต่างและความเหมือน เราก็สูบซะเลย แต่ยังคงไว้ซึ่งความเคารพ อะไรไม่เห็นด้วย เราก็ไม่ต้องไปทัก แกล้งโง่ไปซะเถอะแล้วจะเกิดผล ครั้งนึงเคยถามเรื่องวิธีคิดของอาจานที่ 1 ให้อาจาน 2 comment ปรากฎว่า อาจาน 2 โกรธอิบหาย หาว่าผมโง่ สอนไม่รู้จักจำ ไปคิดอย่างนั้นได้อย่างไร   ผมก็กลับไปถามอาจาน 1 ใหม่ว่าอาจาน 2 ไม่เห็นด้วยกับ เรื่องที่อาจาน 1 คิดในเรื่องนั้นๆ (แต่ส่วนใหญ่ก็คิดเหมือนกันสัก 70%) อาจาน 1 จึงให้ประโยคเด็ดๆมาว่า  "ครูที่ดีที่สุดของเรา คือ ความจริง " ความจริงจะเป็นตัวบอกคุณเองว่า วิธีคิดของใครถูกต้อง ผมก็เลย get ตั้งแต่นั้นมาว่า ถูกทั้งคู่  แล้วแต่สถานการณ์ อาจาน 1 เก่งเรื่องพระเคราะห์สนธิมาก  อาจาน 2 เก่งเรื่อง ปัจจัยเดี่ยวมากๆ เป็นต้น ถ้าเจออาจานไปเรื่อยๆผมก็ว่า ท่าจะดีแน่แต่คงหมดไปหลายอัฐ

2.ถ้าทำข้อ 1. ไม่ได้ ก็ต้อง หาอาจานที่เป็น พหูสูตร ทางด้านโหราศาสตร์จริงๆ คือ แบบว่า รู้ไปหมด เช่นอาจานภารตนี้แหละมั่งคับ แต่ผมไม่ได้เป็นลูกศิษย์อะไรท่านหรอกนะคับ แต่สังเกตุจากหลายๆกระทู้เอา เช่น การตั้งชื่อ  ดวงไทย  ยูเรเนี่ยน  อาจานท่านทำได้หมด มันยอดมากคับ อิอิ

สรุป ครูสำคัญที่สุด  และครูที่ดีที่สุดของเราก็คือ ความจริง

ก็แค่ความคิดเห็นเล็กๆน้อยๆของผมนะคับอย่าซีเรียส ผมเห็นว่า กระทู้น่าสนใจก็เลยโพรสเล่นๆคับ

บางทีเมื่อได้เรียนรู้หรือหลงใหลโหราศาสตร์ไปแล้ว ก็จะรู้ว่าที่จริงแล้วไม่มีคุณสมบัติอะไรหรอก ถ้าคุณเกิดมาเพื่อจะทำสิ่งนี้ มันก็จะระบุมาแล้ว คุณจะเห็นเช่นนั้นได้ก็ต่อเมื่อคุณเรียนรู้โหราศาสตร์แล้วนั่นเอง (ขอให้ชอบอย่างเดียว สิ่งที่ขาด ๆ อยู่ ความชอบมันจะทำให้ดิ้นรนหามาใส่เอง)

เหมือนกับการที่อาจจะอ่านหนังสือประเภท How to... อัตชีวประวัติบุคคลผู้ประสบความสำเร็จ อุปนิสัยสู่ความสำเร็จ... เพื่อจะหวังในความสำเร็จเช่นเดียวกันได้บ้าง แต่เอาเข้าจริง ๆ ก็แค่ได้รู้ว่าพวกที่สำเร็จนั้นมีคุณสมบัติอย่างไร ทำอะไรกันบ้าง แต่ผู้อ่านนั้นไม่อาจทำตามได้ เปลี่ยนตัวเองได้ เพื่อให้มีคุณสมบัตินั้น ๆ ได้

อิทธิบาท ๔ นั้นเริ่มจากความพอใจ (ฉันทะ) ถ้าคุณชอบแล้วที่เหลือมันมาเอง คือจะ วิริยะ จิตตะ วิมังสาเอง

แต่ก็บางคนเริ่มจากพากเพียร (วิริยะ) ก่อน (ไม่ว่าจะโดยโดนบังคับ หรือมีเครื่องล่อ เช่น ทำแล้วได้เงินเยอะ เป็นต้น) ทำ ๆ ไปแล้วเลยชอบ (ฉันทะ) ก็มี

แต่ จิตตะ วิมังสา นี่มันเนื่องมาจากเองต่อจากนั้น ไปบังคับมันไม่ได้

ผมคิดว่า อิทธิบาท ๔ นี่เป็นคุณสมบัติที่จะมีในตัวเองมีเอง ทำให้มีขึ้นไม่ได้ หมายถึงคนที่จะเจริญให้มากได้นั้น ก็คือคนที่มีอยู่แล้ว เห็นคุณค่าอยู่แล้ว ดังนั้นจะเจริญให้มากขึ้น ๆ ก็ยิ่งให้ความพอใจอิ่มใจแก่ตน (ฉันทะ) มันก็วนทำเป็นวัฏฏะเช่นนั้นเอง

-------------

...แม่น้ำคงคาไหลไปสู่ทิศปราจีน หลั่งไปสู่ทิศปราจีน บ่าไปสู่ทิศปราจีน แม้ฉันใด ภิกษุเจริญอิทธิบาท ๔ กระทำให้มากซึ่งอิทธิบาท ๔ ย่อมเป็นผู้ น้อมไปสู่นิพพาน โน้มไปสู่นิพพาน โอนไปสู่นิพพาน ฉันนั้นเหมือนกัน....

...อิทธิบาท ๔ อันผู้ใดผู้หนึ่งเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว กระทำให้เป็นดุจยาน กระทำให้เป็นที่ตั้ง ให้คล่องแคล่วแล้ว สั่งสมแล้ว ปรารภดีแล้ว ผู้นั้น เมื่อจำนงอยู่พึงดำรงอยู่ได้กัลป์หนึ่ง หรือเกินกว่ากัลป์หนึ่ง
ดูกรอานนท์ อิทธิบาท ๔ อันตถาคตเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว กระทำให้เป็นดุจยาน
กระทำให้เป็นที่ตั้ง ให้คล่องแคล่วแล้ว สั่งสมแล้ว ปรารภดีแล้ว ตถาคตนั้น เมื่อจำนงอยู่
พึงดำรงอยู่ได้กัลป์หนึ่งหรือเกินกว่ากัลป์หนึ่ง....