(ไม่ถามปัญหา ไม่แวะเข้ามาเลยนะเอ็ง ....รู้นะอะจ๊านคิดอยู่)

มีคนเขารอคอย .... รอทำไรไม่รุ้   อิ อิ

กลัวว่าแม่ติดลูก ลูกก็คล้ายๆจาติดแม่ ลูกจะไปยุโรปตะวันตก  แม่จะพาลงใต้โลกไปทางอาบอริจิน   ขัดกันไม่ลงตัว  เลยเมืองไทยไปจนกว่าจะจบ  ป.ตรี  หาเพื่อนในเมืองไทยเอาไว้มีเส้นสายในการทำงานก่อน ส่วน ป.โท ป.เอก  อารายนั่นค่อยไปพะบู๊ที่เมืองนอก

คือในดวงคุณลูกนั้น  ถ้าไปแล้วจะไปเลย  จะเปลี่ยนแปลงชีวิตชนิดยกเครื่อง  ซึ่งตัวคุณแม่จะรับไหวเหรอ เคว้งคว้างเชียวนา  คิดให้ดีๆ

ใครน๊อ รอเราอยู่...อาเฮียบอกมา ใครรอ..

อุ่ย...นั่งทางในเหรอจ๊าน ขนาดแค่ความคิดเรายังรู้ได้อ่ะ แหมนับถือ นับถือ จริง ๆ เลย คิดไว้เหมือนที่จ๊านทายนะแหละ คืออยากให้ไปเรียนทางใต้ ๆ แถบอะบอริจินเลย แต่ตัวลูกก็เหมือนที่จ๊านทายอีกน่ะแหละ คือเค้าอยากไปทางยุโรป อันนี้มันมาจากสองออฟชั่น หนึ่งคืออยากไปปี 2009 เพื่อปูพื้นตอนก่อนเข้ามหาลัย หรือสอง ไปปี2011 ในกรณีที่เข้าเรียนที่เมืองไทยไม่ได้คับ (สาขานี้มันมีน้อยมั่กที่เมืองไทย และเอาเกรดสูงด้วย ) สรุปว่าจะได้เรียนเมืองไทยใช่ป่าวคับ ก็ดีคับไม่ต้องตะกายหาเงินส่งมัน แต่แบ่บว่าถ้าดวงลูกไปแล้วไปเลย เจริญก้าวหน้า ไอ้เราก็ต้องหนับหนุนไปน๊า ไม่ดีเหรอ ...เคว้งคว้างก็ตามไปเยี่ยม แต่ให้ไปอยู่ ไม่อาว..ขอบคุณคับจ๊าน ที่ข้าพเจ้าเข้าใจถูกป่าวคับ

ช่วงวัยทีเรียน  ป.ตรี ของคุณลูกที่เมืองนอกไม่สวยพอ  มิหนำยังเสี่ยงกับการใช้ชีวิตในต่างแดนที่มีจุดเสี่ยงอันตรายเกินไปรออยู่ทั้งจากบุคคลและสถานการณ์  แต่ช่วงนั้นถ้าอยู่ในเมืองไทยกลับจะดีและโดดเด่น   อีกทั้งสาขาที่ตั้งใจจะเรียนนั้นยังอาจมีการเปลี่ยนแปลงได้อีกเยอะจากเป้าหมายที่คิดที่วางเอาไว้

อิ๊ ๆ ดีคับ จะได้เอาข้อความนี้ให้มันดู อันที่จริง เริ่มต้นก็ตกลงกันไว้ว่าจะเรียน ป ตรี เมืองไทย แล้วไปต่อโทเมืองนอก แต่ดูไปดูไป มีอยู่สองมหาลัยที่รับ ก็เลยเบนเข็มไปมองเมืองนอก ถ้าจ๊านว่าอยู่นี่ดีฟ่า จะเคี่ยวจะเข็ญให้มันเรียนได้เกรดดี ๆ จะได้โดดเด่นสมคำจ๊าน...ขอบคุณอีกครั้งคับ