ถ้าได้แล้ว นั่งไปก้ไม่สุขสบาย  สุดแสนจะรุ่มร้อนเพราะต้องหาเงินงกๆ ผ่อนรถทุกเดือนๆ  ชีวิตไร้ซึ่งความสุข มีแต่ความทะเยอทะยานผลักดันให้ต้องหาต้องได้  ไม่ว่าจะโดยวิธีไหน    แล้วจะมีไปทำไม

เรื่อง รถ เรื่องบ้าน นี้มันแปลกคับ   ตอนเราเด็กๆ  รถยนต์ราคาตั้งหลายหมื่น ร่วมแสน ถึงหลายแสนหลายล้าน

ดูแล้ว   ยากสุดที่จะมีได้ตามสติปัญญาในช่วงอายุนั้นๆ

แต่พอเวลาผ่านไป  ขอแค่ มีรถจักรยานคันเก่าๆของตนเองสักคัน ไว้ขี่ไปตลาดกับขี่ออกกำลังเล่นก็ดีถมไปแล้ว

แล้วมันก็ได้มาตามลำดับอย่างง่ายแสนง่าย  เพราะบารมีเรามีแค่นั้นในตอนนั้น

แล้วพอโตขึ้นมาหน่อย  ขอแค่มอเตอร์ไซด์ เก่าๆ พอวิ่งไปซ่อมไปด้วยน้ำพักน้ำแรงตนเอง

มันก็ได้มา  ได้ขับเที่ยว โลกทัศน์ก็กว้างขวางขึ้น ช่องทางทำมาหากินก็เริ่มมีขึ้นตามจริตและสติปัญญาความรู้

และพอผ่านกาลเวลาให้เติบใหญ่ขึ้น รถยนต์มือสองประเภท วิ่งได้ แอร์เย็น  ก็หามาครอบครองได้ไม่ยาก

ก้วิ่งไปซ่อมไป  แก้ไขกันไป  ก็เติบโตกันขึ้นมาง่ายๆ ไม่ต้องไปฝันหวานหรือต้องดิ้นรนหามาให้เป็นทุกข์เป็นยาก

โบราณท่านว่า  ของพรรค์นี้มาตามหน้าบุญ  ถึงเวลามันมาเองแหล่ะคับ

ผมเป็นโหรา  เคยเห็นมนุษย์มาเยอะมากมาย  หลายท่าน ใช้เงิน 200 ล้านบาทหมดไปกับการช๊อบปิ้งดิ้นรนแสวงหา

หมดไปภายในไม่ถึง 3 ปี  เคยรู้จักสนิทกับคนที่ถูกรางวัลที่ 1 สามคู่  ซึ่งใช้หมดเกลี้ยงภายใน 2 ปีจนเป็นหนี้กว่าเก่า

กับเคยเห็นคนที่ กระเบียดกระเสียนทุกบาททุกสตางค์จน เป็นนายห้างใหญ่มากๆ  มีทรัพย์สินเป็นพันล้านแต่ทำตัวเหมือนเดิม

นอกเหนือจากกรณีการยกระดับชีวิต  ในด้านการแต่งงาน  อันนี้ก็อีกเรื่องหนึ่ง

เคยรู้จักน้องหนูขายบริการ ที่กลายเป็นเจ้าของตลาดสด  มูลค่าหลายร้อยล้านบาท

หรือ เด็กรับใช้ตามบ้านที่กลายเป็นเมียฝรั่งกัปตันเรือเดินทะเลมีหลักทรัพย์หลายสิบล้าน

อันนี้เป็นเรื่องวาสนา  ซึ่งแข่งกันไม่ได้  ของพรรค์นี้เราไม่ว่ากัน

การมีของอะไรที่เกินวาสนานั้น  บางครั้งมันต้องดิ้นรนอย่างยิ่งเพื่อให้ได้มา  แต่ก็ถ้ารักษาไว้ไม่ได้ก็เปรียบเสมือน วิมานไฟ อยู่อาศัยก็รุ่มร้อน

สู้มามีแบบตามเหตุตามปัจจัย  อย่างมีความสุขเคารพนับถือตนเองได้ จะดีกว่า

ผมเห็นของผมแบบนี้นะ  ไม่ได้ชวนให้มาเชื่อหรือทำตามล่ะ