กฤษฎ์มาช่าลงเอยว่า      อย่างไร
ปล่อยไว้คงเป็นไป            เยี่ยงนั้น
ร้อนลุ่มสุมหัวใจ               ให้เฉก  เดิมมา
เหตุล่วงแล้วหลายขั้น         ยากแก้   อย่างเคย  

     สร้างหนี้ตอแหลทั้ง      ไร้สลด
ลับหลังทั้งกบฎ                ปดโป้
จับได้เห็นจะสด                เบี่ยงบ่าย  โกรธา
อภัยให้หลายครั้งโอ้           อกนี้   ตรมใจ

     แต่ถ้าทำไม่รู้               โง่งม
เอาแต่รักทุ่มถม                 ผ่านให้
เรื่องเก่ายอมช้ำตรม            ไม่กล่าว  ถึงนา
บอดง่าวหนวกบื้อใบ้            ปลอดรู้    อาจคลาย!!
 

ชีวิตเหมือนนิยาย คนภายนอกมองเหมือนสุขสม ละครใกล้จบ หรือเพิ่งเริ่มต้น