แม้จะมีความคล้ายคลึงกันอยู่บ้าง แต่สวนในบ้านแต่ละแห่งก็มีลักษณะเฉพาะในโครงสร้าง ประโยชน์ใช้สอย องค์ประกอบ และรูปลักษณ์เนื่องจากขึ้นอยู่กับระบบนิเวศตามธรรมชาติของสถานที่ ทรัพยากรครอบครัวที่มีอยู่ เช่น แรงงาน และทักษะ ความชอบและความกระตือรือร้นของสมาชิกในครอบครัว. การเพาะปลูกในสวนที่บ้านค่อนข้างมีพลวัต  การตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับการเลือกพืชผล การจัดหาปัจจัยการผลิต การเก็บเกี่ยว การจัดการ และอื่นๆ ส่วนใหญ่ขับเคลื่อนโดยความต้องการบริโภคและสร้างรายได้ของครัวเรือน. การศึกษาจากอินโดนีเซียสังเกตว่าโครงสร้าง องค์ประกอบ ความเข้มข้นของการเพาะปลูก และความหลากหลายของ สวนในบ้าน สามารถขึ้นอยู่กับสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือน ตัวอย่างเช่น เมื่อครอบครัวมีความมั่นคงทางเศรษฐกิจ การเพาะปลูกของพวกเขาเปลี่ยนจากวัตถุดิบหลักเป็นพืชสวน และบางครอบครัวเริ่มเลี้ยงปศุสัตว์ ตามเศรษฐศาสตร์ของครัวเรือน Niñez แยกความแตกต่างของสวนในบ้านสองประเภท: 1) สวนเพื่อการยังชีพ และ 2) สวนงบประมาณ การเข้าถึงวัสดุปลูกและทุนทางสังคมถือเป็นคุณลักษณะที่สำคัญของความหลากหลายของสายพันธุ์ในสวน