ซินเจียงเป็นพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นทะเลทรายและผลิตฝ้ายประมาณหนึ่งในห้าของโลก กลุ่มสิทธิมนุษยชนแสดงความกังวลว่าการส่งออกฝ้ายส่วนใหญ่ถูกเลือกโดยแรงงานบังคับ และในปี 2564 แบรนด์ตะวันตกบางแบรนด์ก็ถอดฝ้ายซินเจียงออกจากห่วงโซ่อุปทานของพวกเขา ซินเจียงอุยกูร์  ซึ่งนำไปสู่การต่อต้านแบรนด์จากคนดังและชาวเน็ตจีน ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2563 งานวิจัยของบีบีซีพบว่าผู้คนกว่าครึ่งล้านคนถูกบังคับให้เลือกฝ้ายในซินเจียง มีหลักฐานว่ามีการสร้างโรงงานใหม่ในพื้นที่ของค่ายการศึกษาซ้ำภูมิภาคนี้ยังอุดมไปด้วยน้ำมันและก๊าซธรรมชาติ และเนื่องจากความใกล้ชิดกับเอเชียกลางและยุโรป ปักกิ่งมองว่าเป็นจุดเชื่อมโยงทางการค้าที่สำคัญ ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ชาวอุยกูร์ประกาศเอกราชในภูมิภาคในช่วงสั้นๆ แต่ถูกควบคุมโดยรัฐบาลคอมมิวนิสต์ชุดใหม่ของจีนในปี 2492