คุณทราบดีว่าเกลือ (ผลิตภัณฑ์ที่เป็นกรด-เบส ซึ่งแตกต่างจากโลหะ) จะแตกตัวเป็นไอออนเมื่อละลายในสารละลาย ไม่ใช่เหรอ? เรามีทฤษฎี Arrhenius ที่รู้จักกันดีสำหรับสิ่งนั้น ลองยกตัวอย่างของคุณ $text {NaCl}$ สารละลายที่เป็นน้ำของเกลือนี้ให้ $text {Na}^+$ และ $text {Cl}^-$ ในสารละลายNaCl NaCl . Aqueous solution of this salt gives Na+ Na +  and Cl− Cl −  in solutions. เมื่อคุณใช้สนามไฟฟ้าภายนอก (อิเล็กโทรไลซิส) เราจะได้รับกระแสไฟฟ้า เกลือ  กระแสเป็นเพียงผลของการชนกันของตัวพาประจุ (สมมติว่าเป็นอิเล็กตรอนในกรณีของโลหะและไอออนในกรณีของสารละลาย) สนามไฟฟ้าที่ใช้ออกแรงบนประจุ ทำให้มันเคลื่อนที่ไปยังขั้วดึงดูด (อิเล็กโทรด) ไอออนต้องทนทุกข์ทรมานกับความเร็วดริฟท์ $v_d$ เท่ากันไม่มากก็น้อยในสารละลายเท่ากับความเร็วของอิเล็กตรอนในโลหะ สิ่งนี้ถูกสังเกตว่าเป็นปัจจุบันvd � �  in the solution as that of the electrons in the metal. This is observed as current.